سال‌هاست که ایمنی‌درمانی برای درمان سرطان به عنوان روشی در حال ظهور و امیدبخش مورد توجه قرار گرفته است. ایمنی‌درمانی‌های جدید در انواع مختلف تومور، به شکل درمان واحد و یا به صورت ترکیبی، به‌طور فزاینده‌ای تبدیل به یکی از قدرتمندترین رویکردهای ضد سرطان شده است.
تاکنون یکی از چالش‌های اصلی در موفقیت درمان‌های جدید، تجهیز سیستم ایمنی برای حمله انحصاری به سلول‌های تومور بوده است. این مطالعه نشان می‌دهد که آنتی‌بادی اختصاصی (p95HER2-T (TCB قادر است با موفقیت، سلول‌های ایمنی که تحت عنوان لنفوسیت‌ها شناخته می‌شوند را مستقیما به سوی انواع سرطانی برای کشتن هدفمند آن‌ها هدایت کند.
این یک روش درمانی جدید و امیدی تازه برای بیمارانی است که پاسخ به درمان‌های معمول در آن‌ها متوقف شده است و می‌تواند برای مقابله با برخی از سرطان‌های HER2 + پستان از طریق هدف قرار دادن انحصاری سلول‌های سرطانی مورد استفاده قرار گیرد.
آنتی‌بادی‌های اختصاصی سلول T رویکرد امیدبخشی برای بهره‌مندی از سیستم ایمنی برای پاسخ ضدسرطانی هستند. آن‌ها نه تنها بسیار اختصاصی هستند، بلکه می‌توانند یک پروتئین را در میان ده‌ها هزار پروتئین دیگر شناسایی و از بین ببرند.
p95HER2-TCB که سیستم ایمنی بیمار را تنها به واسطه سلول‌های تومور فریب می‌دهد با حمله به این سلول‌ها، یک پاسخ هدفمند به‌طور مستقیم و بدون تأثیر بر سلول‌های طبیعی ایجاد می‌کند. برای انجام مؤثرتر این کار، باید p95HER2-TCB را بهتر تجهیز کرد تا سلول‌های بدخیم را شناسایی و بر عیله آن‌ها نیز عمل کند. در حالی که آنتی‌بادی‌های اختصاصی برای انجام این کار طراحی شده‌اند اما آن‌ها اغلب سلول‌های T را به سوی انواع سالم می‌فرستند.
از آنجایی که سیستم ایمنی نشانگر سلاح قدرتمندی در جلوگیری از گسترش بیماری است، شناسایی و تدارک حمله هوشمندانه به سلول‌های بدخیم، می‌تواند منجر به انجام مؤثرتر این کار شود. ارزش واقعی این یافته‌ها این است که آنتی‌بادی اختصاصی، p95HER2-TCB، لنفوسیت‌ها را منحصراً به سلول‌های تومور که حاوی p95HER2 هستند، متصل می‌کند.
تقریبا ۱۰٪ از بیماران مبتلا به سرطان پستان HER2 مثبت بیان‌کننده p95HER2، می‌توانند از این استراتژی جدید بهره‌مند شوند. درحالی‌که این رویکرد تنها برای زیرمجموعه‌ی نسبتاً کوچکی از بیماران مبتلا به بیماری HER2 مثبت قابل استفاده است، با این حال برای افرادی که از آن سود برده‌اند، مزایای قابل توجهی داشته است. محققان هم‌چنین دریافتند که این پروتئین بر خلاف سلول‌های سالم فقط روی سطح سلول‌های توموری قرار دارد و این خود منجر به توسعه یک درمان ویژه خواهد شد.
این تیم تحقیقاتی پس از تکمیل فاز پیش‌بالینی، به دنبال پیشرفت درمانی است که بتوان آن را در انسان‌ها برای تحقیق در آزمایشات بالینی به کار برد. گام‌های بعدی شامل توسعه درمان‌های بیشتر در برابر p95HER2 مانند کونژگه‌های آنتی‌بادی-دارو یا گیرنده‌های شبه آنتی‌ژن (CARs) است.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
