اثر تکنولوژی conjugation بر جهش فروش واکسن ذات‌الریه
هم اکنون بیش از ۳۰ سال از معرفی اولین واکسن ذات‌الریه می‌گذرد. این واکسن شامل پلی ساکاریدهای کپسید باکتری Pneumoniae بود که در افراد مسن‌تر از ۵۰ سال استفاده می‌شد. این واکسن می توانست از ابتلای افراد بزرگتر از ۲ سال به ذات‌الریه و دیگر بیماری‌های ناشی از این باکتری جلوگیری کند اما در افراد کمتر از دو سال ایمنی ایجاد نمی کرد. گروهی که اتفاقاً برای ابتلا به این آلودگی مستعد بودند.
اما کمتر از ۱۵ سال پیش واکسنی معرفی شد که با ایجاد یک تغییر در نوع سنتی آن سبب شد واکسن علیه ذات‌الریه به پرفروش ترین واکسن تبدیل شود. تغییری که باعث شد ابتلا به این بیماری تقریباً ۹۰ % در ایالات متحده کاهش یابد. تفاوت این واکسن با واکسن‌های قدیمی‌تر این بود که پلی‌ساکاریدهای این واکسن به توکسوئید دیفتری کانژوگه شده بود. این conjugation سبب شده بود که با برانگیختن پاسخ وابسته به T cellها، نوزدان را هم نسبت به این بیماری ایمن کنند.
هم اکنون واکسن Prevnar 13 که نوع جدیدتر واکسن معرفی شده در حدود ۱۵ سال پیش است (سروتایپ های بیشتری را پوشش می‌دهد) با بیش از ۶.۳ میلیارد دلار فروش در سال ۲۰۱۵ با فاصله‌ای ۴ میلیارد دلاری پرفروش‌ترین واکسن در بازار بین‌المللی است. این درحالی است که که نوع سنتی این واکسن تنها ۵۰۰ میلیون دلار فروش داشته است. این فاصله به خوبی تفاوت تفکر خلاقانه در ایجاد بازار در بیوتکنولوژی را نشان می‌دهد.
نویسنده: علی قاسمی
