✅یک مطالعه تحقیقاتی با همکاری دو دانشگاه بارسلونا(UAB) و لالاگونا(ULL) بر روی موش‌ها نشان داد پس از درمان مزمن با D-گالاکتوز، اثرات تسریع شده پیری به طور متفاوتی در دو جنس نر و ماده بروز پیدا می‌کنند.
?این ماده در دوزهای بالا روند پیری را در مردان با تأثیری که بر روی سطوح حسی، حرکتی و سیستم نورو-ایمنو-اندوکرین می‌گذارد تسریع می‌کند، در حالی‌که زنان تغییراتی را در یادگیری و توانایی خود برای ثبت اطلاعات مربوط به محیط اطراف خود تجربه می‌کنند. با این حال، در دوزهای کم، درمان دارای اثرات مثبت به ویژه در مردان است.
?برای تقریباً دو دهه، درمان مزمن با D-گالاکتوز به عنوان ابزاری برای ایجاد مدل‌های حیوانی با پیری تسریع شده به کار می‌رفت. آسیب عصبی در آن‌ها به علت تجمع غیر طبیعی ROS، AGEs، پروتئین‌ها یا لیپیدهایی است که در نتیجه قرارگیری در معرض قندها گلیکوژنه می‌شوند، که به تسریع کاهش عملکردی چند گانه‌ای که در طی پیری رخ می‌دهند مربوط می‌شوند. D-گالاکتوز القا کننده محصولات زیستی هستند که در پیش‌رفت و یا بدتر شدن بیماری‌هایی از قبیل دیابت، آترواسکلروزیس، بیماری‌های کلیوی، عفونت‌ها و آلزایمر دخیل هستند. دشواری تحقیق با این مدل‌ها، اثرات آسیب عصبی در سطح بیوشیمیایی است که همیشه به عنوان نشانه های آسیب‌شناسی در سطح رفتار قابل مشاهده نیستند.
?محققان از طریق آنالیز رفتاری کامل و چند منظوره اثرات دوزهای مزمن کم و زیاد D-گالاکتوز در موش‌های نر و ماده‌ی ۶ ماهه_معادل انسان ۴۰ ساله_ را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها بر اساس نتایج ۱۲ تست، زمینه‌های شناختی، احساسی، حسی و حرکتی را ارزیابی کردند. هم‌چنین اثرات بر روی سیستم نورو-ایمنو-اندوکرین که تعیین کننده ظرفیت حیاتی یا سن بیولوژیکی افراد است را کشف کردند.
?نتایج شگفت انگیزی در دوزهای پایین D-گالاکتوز به دست آمد که به نظر می‌رسد اثرات مثبتی را در مردان مانند بهبود یادگیری و حافظه، به همراه دارد؛ در حالی‌که در زنان نسبت دوز پاسخ پیش‌بینی شده همراه با کاهش یادگیری فضایی و حرکتی وجود داشت. این نتایج به پیچیدگی اثرات در سطح عملکردی اشاره می‌کنند و بنابراین همه این مشاهدات دری را به روی خطوط جدیدی از تحقیق باز کرده که به درک تفاوت‌های حفاظتی مشاهده شده کمک می‌کنند.
?مترجم: مژگان برات زاده
☑عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
