اختلال عملکرد کبد بعد از جراحی، جدی‌ترین عارضه‌ای است که می‌تواند به دنبال برداشتن کبد (هپاتکتومی کامل یا جزئی) برای حذف تومورهای کبدی رخ دهد. تاکنون، آزمایشات در دسترس که برای مشخص شدن خطر قبل از عمل انجام می‌شدند، زمان‌بر و پرهزینه بوده‌اند. یک گروه تحقیقاتی اکنون نشان داده است که یک ویژگی بارز از microRNA قادر است به عنوان یک پیش‌بینی‌کننده سریع و قابل اعتماد عمل کند.
قبل از عمل جراحی به آزمایشی نیاز هست که به راحتی قابل دسترس باشد تا بتواند بهبود عملکرد کبد را پس از عمل پیش‌بینی کرده و در نتیجه زمان مناسب برداشتن کبد را تعیین کند. این نیاز به دلیل هزینه بالا، زمان‌بر یا تهاجمی بودن روش‌های موجود، بیشتر احساس می‌شود.
چندین سال است که گروه‌های تحقیقاتی به رهبری پاتریک استارلینگر از دانشگاه وین، تمرکز خود را روی پیش‌بینی اختلال عملکرد کبدی پس از عمل جراحی و نتایج بالینی که پس از برداشتن کبد انتظار می‌رود، منعطف کرده‌اند. ویژگی‌های microRNA نشان‌دهنده یک رویکرد جدید در این تحقیق است و در حال حاضر به عنوان نشانگرهای قوی تشخیصی، پیش‌آگهی و درمانی برای بسیاری از بیماری‌های مختلف شناخته شده است.
محققان در حال حاضر ویژگی‌های خاص microRNAها را به عنوان نشانگرهای زیستی برای نارسایی کبد شناسایی کرده‌اند. همچنین، آن‌ها یک ویژگی miRNA (شامل miRNAهای 151a-5p ،192-5p و 122-5p) که به شدت با اختلال عملکرد کبد پس از جراحی بیماران به دنبال برداشتن کبد، همبستگی دارد را شناسایی کردند. پتانسیل پیش‌بینی کننده برای اختلال عملکرد کبدی پس از عمل، در 98 بیمار تأیید شد.
دو نسبت میکرو آر ان ای 151a-5p به 192-5p و 5p-122 به 151a-5p به طور قابل اعتمادی اختلال عملکرد کبدی پس از عمل، عوارض شدید، ICU طولانی مدت و اقامت در بیمارستان و حتی مرگ قبل از عمل جراحی را پیش‌بینی کردند.
پاتریک استارلینگ توضیح می‌دهد: “ما توانستیم به درجه قابل توجهی از دقت دست یابیم، در نتیجه از سطح نشانگرهای ثابت شده رایج فراتر رفتیم. همین امر به ما در زمینه مراقبت اختصاصی از بیمار کمک کرده و راهبردهای جراحی را متناسب با پروفایل خطر مختص بیمار در اختیار قرار می‌دهد.”
