اگرچه آسیابک ها حدود ۳۰۰ میلیون سال به‌طور طبیعی عملاً تغییرنیافته‌اند، تحقیقات جدید یک زیست‌شناس نشان می‌دهد که شناخت فعالیت‌های فیزیولوژیکی کوچک در این حشرات می‌تواند درک عمیق‌تری از نحوه ارتباط آن‌ها با سایر موجودات در یک اکوسیستم آشکار کند.
استادیار زیست‌شناسی Shannon McCauley می‌گوید: “ما اغلب فکر می‌کنیم جوامع حشرات بسیار پیچیده هستند. درحالی‌که به نظر می‌رسد مکانیسم‌های فیزیولوژیکی پایه می‌توانند درک ما از اکولوژی این موجودات را ساده تر کنند.”
آسیابک‌ها، شکارگر سایر حشرات فعال در مناطق مرطوب مانند پشه‌ها، پروانه‌ها به شمار می روند. اگرچه آن‌ها دارای چشم‌های بزرگ با زاویه دید ۳۶۰ درجه هستند، اما توسط پرندگان، عنکبوت، قورباغه و حتی آسیابک‌های دیگر شکار می‌شوند. حشره ماده تخم‌گذاری خود را در داخل یا سطح آب انجام می‌دهد. پس از تفریخ تخم، پوره‌های آبزی آسیابک‌ها در آب زندگی می‌کنند. پوره آسیابک‌ها نیز در داخل آب از سایر بندپایان آبزی مثل پوره یک‌روزه‌ها، سخت‌پوستان کوچک، کرم‌های حلقوی و در نمونه‌های بزرگ‌تر حتی از نوزاد ماهی و قورباغه تغذیه می‌کنند.
در این مقاله McCauley و همکارانش، ۱۷ گونه پوره آسیابک‌ها را در حوضچه‌های اطراف ذخایر علمی Koffler مطالعه کرده‌اند. بعضی از حوضچه‌ها ماهی بزرگ داشتند و بعضی از آن‌ها نداشتند. آن‌ها دریافته‌اند که در حوضچه‌های بدون ماهی بزرگ، احتمالاً بیشتر پوره‌های آسیابک با نرخ فعالیت بالا، اما نهایت سرعت پایین قابل مشاهده هستند. متناوباً در حوضچه‌های دارای ماهی بزرگ، بیشتر پوره آسیابک‌ها با نرخ فعالیت کم و نهایت سرعت بالا شایع بود. نهایت سرعت درواقع نشان از توانایی شنا کردن ممتد دور از یک شکارچی بالقوه است.
این گروه که از متخصصان زیست‌شناسی تکاملی و اکولوژی تشکیل‌شده، توانستند سطح بالایی از آنزیم Ldh را به میزان فعالیت بالا ارتباط داده و سطح بالای آنزیم Ak را نیز با رسیدن به نهایت سرعت بالا مرتبط سازند. درواقع، گروه دریافت که فعالیت این دو آنزیم بیش از ۸۰ درصد از تغییرات در ترکیب جامعه آسیابک را تشکیل می‌دهد.
دکتر McCauley می‌گوید: “این یک مرحله پایین‌تر از مقیاس زیست‌شناسی است؛ بنابراین ما می‌توانیم در این سطوح پایین، هماهنگی بیولوژیکی و پیش‌بینی‌های مربوط به جوامع را بررسی کنیم.”
✅ لینک خبر
✅ لینک مقاله
✅ عضویت در زیست فن کشاورزی
✅ عضویت در کانال زیست فن
