استفاده از سیمان زیستی در جلوگیری از نشر خاکستر زغالسنگ

تولید برق در نیروگاههای دارای سوخت زغالسنگ یکی از روشها در تولید برق بهشمار میآید. در این نیروگاهها بر اثر سوختن زغالسنگ، محصولات جانبی همچون خاکستر تولید میشود. برای جلوگیری از پراکنده شدن خاکستر تولید شده استفاده از روش حوضچه زغالسنگ محبوبترین روش بهشمار میآید. دانشمندان دانشگاه کارولینای شمالی روشی را توسعه دادهاند که برای جلوگیری از خاکستر زغالسنگ در برکههای زغالسنگ از سیمانزیستی تولید شده توسط باکتریها استفاده میشود.
در حوضچههای زغالسنگ ممکن است در اثر ریزش دیوارهها، خاکسترها به آبهای سطحی اطراف پراکنده شوند. این پراکندگی میتواند عواقب مهمی را به دنبال داشته باشد زیرا خاکستر زغالسنگ حاوی ترکیبات سمی همچون جیوه و آرسنیک است.
هدف انجام این طرح ایجاد شبکهای برای حفظ مستحکمتر و آسانتر خاکسترها از طریق سیمان زیستی در حوضچههای زغالسنگ باکتریایی است.
نوعی از باکتریهای مصرفکننده اوره و کلسیم با نام (Sporosarcina pasteurii (ATCC 11859 میتواند پایهای مستحکم را تولید کنند که قابلیت ایجاد اتصال میان مواد مختلف را دارند. این محصول فرعی تولیدی را سیمان زیستی مینامند.
این باکتریها که معمولاً در خاک زندگی میکنند، برای بررسی به همراه اوره و کلسیم به حوضچههای زغالسنگ منتقل شدند. در حضور سیمان زیستی محیط مایع حوضچهها، چسبناکتر شد و خاکستر زغالسنگ تقریباً به حالت جامد درآمد.
در مطالعات آزمایشگاهی مشخص شد که باکتریها از خاکستر زغالسنگ استفاده میکنند و کاهش روان بودن حوضچههای زغالسنگ و حفظ خاکسترها را به دنبال دارند. بدینترتیب خارج شدن خاکسترها از حوضچهها و پراکنده شدن آن در آبهای سطحی اطراف متوقف میشود.
از آنجاییکه حوضچههای حفرههای غیرخطی بر روی زمین هستند، آلودگی موجود در خاکستر زغالسنگ بهراحتی میتواند به آبهای زیرزمینی نفوذ کند. سلامت جامعه و امنیت محیطزیست به این ترتیب مورد تهدید جدی قرار میگیرد. دانشمندان امیدوارند سیمان زیستی بتواند ترکیبات سمی را نیز در خود حبس کند.
این طرح برای اجرا در مقیاس وسیع هنوز نیاز به پردازش دارد. حضور صنعتگران در کنار دانشمندان میتواند در رفع هرچه بهتر چالشها و تنظیم فرایند حفظ خاکستر زغالسنگ کمککننده باشد.