بیماری پارکینسون یک بیماری عصبی ناتوان‌کننده است که ناشی از دست‌دادن نورون‌های تولیدکننده دوپامین بوده و حدود ۱ میلیون نفر در ایالات متحده مبتلا به این بیماری هستند. در حال حاضر، محققان به دنبال راهکارهایی برای جایگزینی یا بازگرداندن عملکرد این نورون‌ها یا افزایش سطح دوپامین هستند. در این مطالعه، محققان با تغییر یک پروتئین، آن را قادر به ورود به سلول‌های مغز کرده‌اند تا با بازگرداندن سطح عملکرد طبیعی دوپامین در مغز اثربخشی اصلاح پروتئین برای درمان پارکینسون را ارزیابی کنند.
مطالعات قبلی پروتئینی به نام Nurr1 را به عنوان یک داروی امیدوارکننده برای درمان پارکینسون معرفی کرده‌اند. در حال حاضر، در این مطالعه، رویکردی دنبال می‌شود که براساس تحقیقات قبلی، این تیم بین‌المللی، Nurr1 را به نحوی تغییر دهند تا بتواند وارد سلول‌های مغزی شود. این تیم مطالعاتی شیوه‌ای را تشریح کردند که این پروتئین به حفظ نورون‌های دوپامینرژیک کمک می‌کند.
باتوجه به اینکه در مطالعات گذشته مشخص شده که کمبود پروتئین Nurr1 در بروز پارکینسون نقش دارد، محقق ارشد این تیم معتقد است که Nurr1 عامل رونویسی است که می‌تواند نقش حیاتی در توسعه و نگهداری نورون‌های تولیدکننده دوپامین در جسم سیاه مغز داشته باشد؛ بنابراین، شاید بتوان ازاین یافته به عنوان یک استراتژی مناسب جهت درمان پارکینسون کمک گرفت.
علی‌رغم اینکه Nurr1 به صورت طبیعی نمی‌تواند از خارج، به سلول وارد شود؛ بنابراین، این تیم به دنبال راهی برای انجام این کار از طریق “تقویت سیگنال” بودند؛ درنهایت، دانشمندان با اتصال یک پروتئین به Nurr1، که از باکتری Bacillus anthracis به‌دست آمده‌بود، توانستند ورود این پروتئین به سلول را فراهم سازند.
هنگامی که پروتئین اصلاح‌شده وارد سلول می‌شود، خود را از بخش باکتریایی پروتئین جداکرده و آزادانه ژن‌هایی را هدف قرار می‌دهد که دوپامین تولید می‌کنند. آزمایشات انجام شده توسط این تیم نشان داد که تزریق نسخه اصلاح شده Nurr1 با افزایش سطح آنزیم تیروکسین هیدروکسیلاز مرتبط است. این آنزیم در سنتز دوپامین نقش مهمی دارد و اغلب در بیماری پارکینسون کاهش می‌یابد.
با وجود اینکه ادغام پروتئین‌ها در Nurr1 می‌تواند به نوبه خود به توسعه‌ی یک رویکرد جدید کمک کند، این تیم همچنان امیدوار است که بتوانند مسیر درمانی جدیدی برای پارکینسون معرفی کنند؛ چراکه، لازم است این یافته طی فرآیندهای مختلفی مورد بررسی قرار گیرد تا روشن شود که آیا پروتئین اصلاح شده به‌طور خاص به سلول‌های مورد هدف در مغز منتقل می‌شود یا نه، و چگونه می‌توان این هدف را به انجام رساند.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
