افزایش طول عمر قلب های آسیب دیده به کمک سلول های بنیادی

ترکیبی از سلول‌های قلبی مشتق شده از سلول بنیادی انسانی می‌تواند راهی برای پیشرفت درمان آسیب‌های قلبی باشد. در این تحقیق از ویژگی سلول‌های اپی کارد قلب و سلول‌های مشتق شده از آن برای افزایش موفقیت پیوند سلول‌های بنیادی برای ترمیم قلب‌های آسیب دیده، استفاده کرده‌اند.

سلول‌های اپی کارد قلب و سلول‌های مشتق شده از آن، برای رشد قلب در حال تکوین و قلب بالغ و حمایت غذایی و ساختاری از بافت قلب مورد نیاز می‌باشند. محققان از سلول‌های اپی کارد قلبی که از سلول‌های های بنیادی انسانی مشتق شده‌اند کمک گرفتند تا عمر سلول‌های قلبی پیوند زده را افزایش دهند.

محققان دانشگاه کمبریج برای آزمون این ادعا، از بافت قلبی شبیه‌سازی شده در آزمایشگاه توسط سلول‌های بنیادی انسانی استفاده کردند و دریافتند که سلول‌های اپی کارد به طور قابل توجهی به رشد و بلوغ سلول‌های ماهیچه ‌ی قلب، قدرت انقباض میوفیبریل‌ها و توانایی جابه‌جایی کلسیم در قلب شبیه سازی شده کمک می‌کنند. سلول های اپیکارد پیوندی باعث شکل‌گیری لایه‌ی فیبروبلاستی مقاومی در قلب آسیب دیده می‌گردند، به همین خاطر پیوند همزمان سلول‌های اپی کارد و میوکارد مشتق شده از سلول‌های بنیادی انسانی موفقیت آمیز بودن پیوند و شانس ترمیم قلب آسیب دیده را بسیار بالا می‌برد.

این ترکیب سلولی همچنین در موش‌هایی با قلب آسیب دیده، باعث افزایش عمر سلول‌های پیوندی و افزایش توانایی ترمیم ماهیچه‌ی قلب و رگ‌زایی نیز می‌شود. محققان امیدوارند نحوه‌ی کمک این سلول‌های اپیکارد حمایت کننده به افزایش توانایی ترمیم سلول‌های بنیادی پیوند زده شده، را دریابند. با وجود پیشرفت‌های فراوان در این زمینه، میزان بقا و امید به زندگی آسیب دیدگان قلبی هنوز هم پایین می‌باشد و ما نیاز به راه‌های جدید و کارآمد برای درمان این آسیب‌ها داریم.

سلول‌های بنیادی راهی برای درمان آسیب‌های قلبی می‌باشند اما هنوز عمر سلول‌های بنیادی پیوندی و توانایی ترمیم آن‌ها پایین می‌باشد و امید است که با تحقیقاتی نظیر این مطالعه بتوان توانایی ترمیم و بقای سلول‌های بنیادی پیوندی را افزایش داد.