امروزه بسیاری از تکنیک‌های درمانی روتین برای انتقال داروها به قلب نیازمند پروسه جراحی هستند. برای درمان موثرتر اختلالات قلبی-عروقی بدون به‌کارگیری مداخلات تهاجمی، تیم تحقیقاتی KAIST تکنیک جدیدی را برای انتقال دارو با استفاده از Tannic Acid ابداع کردند. این تکنیک را می‌توان برای بسیاری از داروها با پایه پروتئینی نیز مورد استفاده قرار داد.
اختلالات قلبی-عروقی در حال حاضر دومین عامل مرگ‌و‌میر در کشور کره محسوب می‌شود. انفارکتوس میوکارد شایع‌ترین اختلال قلبی-عروقی است که به سبب تنگی عروق کرونری و اختلال در خون‌رسانی بافت قلب رخ می‌دهد. اگرچه تابه‌حال مطالعات بسیاری در رابطه با پیش‌برد داروهای شیمی‌درمانی و پروتئین‌های با خاصیت درمانی صورت گرفته اما رویکردهای بالینی هنوز برپایه پروتکل‌های جراحی است.
از طرف دیگر، اگرچه انتقال دارو در مشکلات قلبی می‌تواند جایگزین‌های متعددی داشته باشد اما از طرفی با چالش‌هایی رو‌به‌رو است زیرا دارو تجویز شده در قلب به‌واسطه سیکل‌های تخلیه‌ای مداوم و تبادلات خون به‌طور وسیع، به مدت زیادی در قلب باقی نمی‌ماند. ماده Tannic Acid (مخفف: TA) فراوان‌ترین پلی‌فنولی است که به سادگی در گیاهان، میوه‌جات، سبزیجات، کاکائو و… یافت می‌شود. TA به‌عنوان یک مولکول پوشاننده با عملکرد چندگانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
محققان با استفاده از تلفیق TA با پپتیدهای(و یا پروتئین‌ها) با خاصیت درمانی، موفق به انتقال این پپتیدها به قلب شدند. TA به کار رفته در سطح خارجی گرانول‌های پروتئینی سبب حفظ عملکرد قلب می‌شود زیرا این ماده به ماتریکس خارج‌سلولی، الاستین و کلاژن در قلب متصل شده و باعث می‌شود پروتئین مدت زمان بیش‌تری در تماس با بافت قلب باقی بماند.
مطالعات دیگرنیز نشان می‌دهند که استفاده از TA سبب بقای پروتئین برای مدت زمان بیش‌تری در عروق خونی شده و هم‌چنین این ماده فاقد هرگونه سمیت قلبی و عارضه پاتولوژیکی است. در این راستا محققان، مطالعات خود را روی مواد دیگری برای انتقال دارو ادامه داده و در این راه به ترکیب TA با فاکتور رشد فیبروبلاستی(FGF) دست یافتند. استفاده از این ترکیب پس از ۴ هفته، سبب کاهش انفارکتوس میوکارد و فشارخون بطن چپ و به‌طور کل بهبود خروجی قلب شده‌است.
✅ لینک خبر
✅ لینک مقاله
