✅دانشمندان مکانیسمی را کشف کردند که به واسطه آن میکروب‌های موجود در دریاچه‌های نمکی قطب جنوب توانایی رشد و بقا پیدا می‌کنند. محققان دانشگاه ولز جنوبی استرالیا (New South Wales) نمونه آب نواحی قطب جنوب را به مدت ۱۸ ماه، حتی در زمستان جمع‌آوری کردند مطالعه آن‌ها مرتبط با سویه‌های نمک دوست حاوی پلاسمید است. اغلب پلاسمیدها حاوی ژن‌های مفید برای میزبان خود هستند.
? پلاسمیدهای مشاهده شده از میکروب‌های آب‌های قطب جنوب کمی با پلاسمیدهای عمومی متفاوت هستند. برخلاف ویروس‌ها که در پروتئین‌های پوششی قرار دارند پلاسمیدها معمولاً یک قطعه DNA بدون پوشش هستند و طی تماس مستقیم سلول با سلول حرکت می‌کنند؛ اما پلاسمیدهای میکروب‌های قطب جنوبی خود را مشابه ویروس‌ها به نمایش گذاشته‌اند. این پلاسمیدها نه‌تنها مثل ویروس‌ها همانندسازی می‌کنند بلکه توانایی مهاجرت از میزبان‌های خود را نیز دارند که در این صورت غشا اجازه جوانه زدن DNA پلاسمیدی را داده و درنهایت پلاسمیدهای پوشش‌دار ایجاد می‌شود. این یافته‌ها نشان می‌دهد که برخی از ویروس‌ها تکامل یافته پلاسمیدها هستند.
? میکروب‌های مورد مطالعه همگی از نوع haloarchaea و دارای قابلیت مبادله ماده ژنتیکی هستند. زندگی برای این میکروب‌ها در دریاچه‌های نمکی قطب جنوب آسان است. دریاچه‌هایی که حتی در دمای منفی ۲۰ درجه سانتی‌گراد نیز به صورت مایع هستند که علت آن غلظت بالای نمک است. نمونه‌های نایاب جمع‌آوری شده از جزیره Rauer با فاصله ۳۵ کیلومتر از دریاچه نیز حاوی میکروب‌هایی از دسته haloarchaea بودند.
? دانشمندان همچنین متوجه شدند که پلاسمید می‌تواند قطعه‌ای از DNA میزبان را گرفته و داخل DNA خود قرار دهد و سپس با ساختن وزیکول در اطراف خود به میزبان دیگر منتقل شد. این یافته‌ها به افزایش شناخت درباره زیست‌شناسی و به‌خصوص افزایش دانش و آگاهی در مورد قطب جنوب کمک می‌کند.
?ترجمه: اعظم السادات موسوی زاده
☑ لینک خبر
☑ عضویت در زیست فن میکروبی صنعتی محیط زیست
