نگاه عمیق‌تر به ارتباطات گیاهان میزبان آلوده شده به انگل گیاهی سِس
✅ حدود 1% گیاهان گل‌دار انگل‌اند. برخی از آن‌ها بدون گیاهان میزبان زنده مانده (انگل اختیاری) و بعضی بدون میزبان گیاهی زنده نمی‌مانند (انگل اجباری). بر اساس قابلیت فتوسنتزی نیز آن‌ها به دو گروه هولوپارازیت (آن‌هایی که فتوسنتز نمی‌کنند) و همی پارازیت (آن‌ها که فتوسنتز انجام می‌دهند) تقسیم می‌شوند. بسیاری از هولوپارازیت‌ها دارای ریخت‌شناسی ویژه‌ای هستند اما همه‌ی آن‌ها از یک اندام ویژه به نام هاستوریوم برای اتصال به میزبان، نفوذ به بافت و استخراج آب و مواد غذایی استفاده می‌کنند.
گیاه سس (.Cuscuta spp) یک انگل گیاهی است که برای به دست آوردن آب، مواد غذایی و حتی ماکرومولکول‌ها به آوند گیاهی متصل می‌شود. سس‌ها در چرخه زندگی خود بدون برگ و ریشه‌اند و برای زنده ماندن کاملا به میزبان وابسته‌اند.
مانند دیگر انگل‌ها معمولاً این باور وجود دارد که سس‌ها برای میزبان خود مضر هستند اما یک گروه تحقیقاتی تحت هدایت پروفسور Wu jianqiang از موسسه گیاه شناسی کونمینک آکادمی علوم چین و موسسه اکولوژی ماکس پلانک آلمان، متوجه شدند هنگامی که یک گیاه میزبان توسط حشرات مورد حمله قرار می‌گیرد، سس‌ها می‌توانند سیگنال‌هایی را به دیگر گیاهان میزبانی که سس به آن‌ها متصل است فرستاده و پاسخ‌های دفاعی گیاه را فعال کنند. در نتیجه‌ی پاسخ‌های دفاعی القا شده در دو گیاه میزبانی که به سس متصل‌اند، رشد کمتر حشرات در میزبانی که با سس آلوده شده نسبت به میزبان همسایه‌ای که روی آن تیمار با حشرات نیز اعمال شده بود، دیده شد.
این سیگنال‌ها به صورت حفظ شده بوده و جاسمونیک اسید(یک هورمون گیاهی) نقش مهمی در تولید این سیگنال‌ها ایفا می‌کند. این سیگنال‌ها بسیار سریع هستند و مسافتی به طول حداقل یک متر را نیز در داخل سس می‌پیمایند. این کشف نشان میدهد سس‌ها علاوه بر آسیب رساندن به میزبان خود، اطلاعات اکولوژیکی معناداری نیز در میان گیاهان میزبان منتقل می‌کنند. نتایج تحقیقات در مقاله ای در PNAS منتشر شده است.
#مهار_زیستی
ترجمه : گروه گیاهپزشکی زیست فن دانشگاه تهران
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن کشاورزی
☑️عضویت در کانال زیست فن
