تبادلات بزرگ کروموزومی، کلیدی برای اهلی کردن موزها

✅موز یکی از مهمترین محصولات کشاورزی مناطق استوایی است. امروزه با اینکه بیش از نیمی از موزهای جهان از یک جا می آیند، واریته کاوندیش (Cavendish) بطور چشمگیری مستعد ابتلا به قارچ است. به همین دلیل دانشمندان علاقه مند به درک رموز ژنوم آن بوده اند. میوه های کاوندیش فاقد دانه هستند، بطور جنسی تکثیر نمی شوند (درنتیجه از نظر ژنتیکی یکسانند) و تریپلوئید هستند که این، توالی یابی ژنوم آن ها را سخت می کند.

منشا موزهای کاوندیش از چند زیرگونه Musa acuminata می آید که پس از جدایی جغرافیایی در مناطق و جزایر جنوب شرقی آسیا از هم دور شدند. همزمان با بومی کردن سایر محصولات ، اینگونه تصور می شود که مهاجرت های انسانی به ظهور زیرگونه ها و هیبریدهایی با اثر کاهش باروری کمک کرد که منجر به میوه هایی لذیذ با گوشت زیاد و محتوای دانه کم شد.

بااستفاده از نوعی ابزار توالی یابی و بیوانفورماتیک، تصویربرداری کروموزومی و تکنولوژی PCR، برای اولین بار، پژوهشگران، یک تبادل کروموزومی بزرگ در دو ناحیه در کروموزوم های ۱ و ۴ را شناسایی کردند و نشان دادند که مانع بُر خوردن مناسب و بموقع DNA در زاده ها می شود. به این ترتیب تنوع اندکی در جمعیت موزها ایجاد می شود.

هنگامی که توارث این ساختارها را ترسیم کردند دریافتند که کروموزوم ها به شکل بازآرایی شده، به فرزندان منتقل شده است.

اهمیت یافته های این محققان برای کشاورزان مهم است. این ساختار در نیمی از زیرگروه های رقم تریپلوئید تست شده پیدا شده است که سهم قابل توجهی از محصولات زراعی موز است. این موضوع یک عامل مهم در کاهش باروری و در شکلگیری ارقام تریپلوئید و در نتیجه در اهلی کردن موز بوده است. درواقع تریپلوئیدی کارامدترین سطح پلوئیدی برای عملکرد زراعی در موز است. این ویژگی ها گیاهان قویتر، میوه های بزرگتر و نازایی بالاتر و درنتیجه فقدان کامل دانه در میوه را ایجاد کردند.

#مطالعات_پایه
#اصلاح

ترجمه : نوروزی

☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن کشاورزی
☑️عضویت در کانال زیست فن

تبادلات بزرگ کروموزومی، کلیدی برای اهلی کردن موزها – اخبار زیست فناوری