ایمنی درمانی سرطان با زیست شناسی مصنوعی

✅ دانشمندان با تلفیق زیست شناسی مصنوعی و ایمنیدرمانی موفق به کشف درمانی جدید برای سرطان شدند که نیایزی به پیداکردن آنتیژن اختصاصی سرطان ندارد.
?دانشمندان MIT موفق به ساختن مدار ژنی شدند که بیان ژنها را در سلولهای سرطانی تحت تاثیر قرار میدهد تا راحتتر توسط سلولهای T شناسایی شوند. درنتیجه این فرایند سلولهای سرطانی به طور اختصاصی کشته میشوند درحالیکه به سلولهای عادی آسیبی نمیرسد.
?دانشمندان بر این عقیده اند که این روش مبتنی بر زیست شناسی مصنوعی، که در مدلهای حیوانی پاسخ مثبت داده است میتواند جهت درمان سایر انواع سرطان نیز به کار برده شود. همچنین با تغییر ژنوم سایر سلولها به طرق مختلف دانشمندان امیدوارند بتوانند سلولهای ایمنی را جهت درمان سایر بیماریها، از جمله بیماریهای خود ایمنی به کار ببرند.
?استفاده از مدارهای ژن مصنوعی که تنها در سلولهای سرطانی کار میکنند نوع جدید از ایمنیدرمانی را معرفی می کند که قدرت قابل توجهی دارد ولی هنوز با چالشهای سختی مواجه است. روشهای کنونی ایمنیدرمانی سرطان در بسیاری از کارآزماییهای بالینی به خوبی عمل کرده است اما با وجود این موفقیت استفاده از ایمنیدرمانی به علت کمیاب بودن آنتی ژنهای اختصاصی محدود می شود. مشکل دیگر نیز سمیت بعضی از روشهای درمان است زیرا به عنوان داروی سیستمیک به بدن وارد می شوند. و از همه مهم تر این که متاسفانه این درمانها برای همهی موارد موفقیت آمیز نیستند.در نتیجه در حال حاضر اقبال عمومی به سمت استفادهی ترکیبی از انواع مختلف اما مکمل درمان سرطان است.
?این تیم تحقیقاتی به دنبال ساخت مجموعهای از ایمنیدرمانیها در یک بسته بودند تا بتوانند سیستم ایمنی را ازمسیرها ی مختلف فعال کنند همچنین قصد داشتند تا با طراحی یک روش اختصاصی از ورور دارو به صورت سیستمیک به بدن جلوگیری کنند.
?بدین ترتیب آنها مدار ژنی را ساختند که در DNA کد میشود و از این طریق باعث تمایز سلول سرطانی از غیر سرطانی میشود. این طراحی شامل یک پروموتور مخصوص سرطان است که به صورت سنتتیک ساخته شده است و همچنین یک بخش مبتنی بر RNA، که تنها هنگامی که هر دو پروموتور روشن باشند، فراوردههای ترکیبی تعدیل کننده ایمنی تولید می کند. این فرآوردهها شامل سایتوکاینها، کموکاینها، آنتیژنهای فعال کنندهی ایمنی و آنتیبادیهایcheck point inhibitor میشود.
?این مدار ژنی از طریق ویروس به ناحیهی تحت تاثیر وارد میشود. پروموتور مصنوعی که وارد سلول شده است برای اتصال به پروتئینهای مشخصی که در سلول سرطانی وجود دارند طراحی شده است، لذا تنها در سلولهای سرطانی روشن میشود. مدار تنها وقتی دو تا از پروموتورهای این چنینی فعال شدند، روشن میشود که این کمک میکند این روش درمانی عملکردی دقیقتر از سایرین داشته باشد. پس از روشن شدن مدار سلول سرطانی با ترشح مواد ایمونوژن از خود به شناسایی خود توسط سلولهای ایمنی کمک میکند و در نتیجه از بین میرود.
?این مسیر ژنی پس از نتایج مثبت در سیستمهای درشیشه روی موشهای مبتلا به سرطان تخمدان نیز امتحان شد و باعث از بین رفتن سولهای سرطانی بدون هرگونه آسیب به بافت سالم اطراف آن شد.
?این تیم تحقیقاتی در آینده قصد دارند این مدار را برای طیف وسیعتری از سرطانها بیازمایند. همچنین قصد دارند تا سیستم انتقال بهتری برای مدار ژنی طراحی کنند که سادهتر و انعطاف پذیرتر باشد.
?ترجمه: یاسمن اسعدی
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن