محققان با بررسی بر روی سلول‌های سرطانی در بیماران سرطان سینه منفی سه‌گانه دریافتند که در این سرطان نوعی فرایند متابولیکی وجود دارد که در نتیجه آن سیستم ایمنی نمی‌تواند به میزان کافی به سلول‌های توموری حمله کند.
محققان با بررسی بر روی سلول‌های سرطانی در بیماران سرطان سینه منفی سه‌گانه یا Triple-Negative Breast Cancer (گروهی از سرطان‌های سینه می‌باشد که در آن عدم حضور ژن‌های مربوط به سه رسپتور مؤثر در رشد تومور به نام‌های استروژن، پروژسترون و Her2/neu دیده می‌شود) به این نتیجه رسیدند که در این سرطان نوعی فرایند متابولیکی وجود دارد که طی آن سلول‌های تومور گلوکز را شکسته و با تنظیم بیان نوع خاصی از ایزوفرم‌های C/EBP beta سبب رشد و پیش‌رفت بیشتر سلول‌های سرکوب کننده مشتق از میلوئیدها می‌شود که در نتیجه آن سیستم ایمنی نمی‌تواند به میزان کافی به سلول‌های توموری حمله کند.
آغازگر این فرایند آبشاری گلیکولیز می‌باشد. در این نوع سرطان مکانیسم مولکولی LAP (نوعی ایزوفرم اختصاصی C/EBP beta) هدف قرار می‌گیرد. این مکانیسم مولکولی سپس کنترل بیان دو پروتئین کوچک که توسط سلول‌های توموری ساخته می‌شود به نام‌های G-CSF و GM-CSF را تحت تأثیر قرار داده و به این ترتیب سلول‌های مهارکننده مشتق از میلوئیدها را مورد حمایت قرار می‌دهد و در نهایت سبب مهار T-cellها توسط تومور می‌شود. چگونگی عملکرد این مسیر متابولیکی و ارتباطات مولکولی آن تا به‌حال در خطوط سلولی بیماران مبتلا به سرطان سینه منفی سه‌گانه و هم‌چنین سلول‌های موش مورد آزمایش قرار گرفته‌است، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که تعداد سلول‌های سرکوب کننده ایمنی با میزان بقای بیماران ارتباط مستقیم دارد.
سلول‌های سرکوب کننده مشتق از میلوئیدها به طور طبیعی در محیط میکروسکوپیک تومور زندگی می‌کنند و تلاش می‌کنند تا سیستم ایمنی ضدتومور را که در بدن به طور طبیعی فعالیت دارد، متوقف نمایند. این سلول‌ها با تحریک برخی از سلول‌های شبه بنیادی در بدن با سرطان‌های مهاجم همراه شده و در نهایت پیامدهای بدی را برای بیماران به‌دنبال خواهند داشت، به‌طوری که سیستم ایمنی آن‌ها توانائی و قدرت لازم برای مبارزه علیه تومور را از دست می‌دهد. با توجه به وجود تعداد بالائی از این سلول‌ها در تومور درمان‌های ایمنوتراپی ناکارآمد شده زیرا T-cellها به طور کامل توسط این سلول‌ها سرکوب شده‌اند.
بررسی ۲۵۰ نمونه بیمار سرطان سینه منفی سه‌گانه نشان داد زمانی که مسیر متابولیکی فرایند گلیکولیز تقویت گردد به دنبال آن سلول‌های سرکوبکننده ایمنی نیز تقویت شده و این امر شانس بقا را در بیماران کم‌تر می‌نماید. در مقابل تومورهائی که T-cell بیش‌تری داشتند دارای میزان کم‌تری از سلول‌های سرکوبکننده بودند و بیماران وضعیت بهتری را خواهند داشت.
❇ مترجم: شیرین شادبخت
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
