| باکتری‌ها و رفع آلودگی‌های آنتی‌بیوتیکی
✅ برخی از باکتری‌ها نه تنها تحت تاثیر آنتی‌بیوتیک‌ها قرار نمی‌گیرند بلکه حتی آن‌ها را به عنوان غذا مصرف می‌کنند. مطالعات در این حیطه می‌توانند راه‌حلی برای حل مشکل آلودگی آنتی‌بیوتیکی آب و خاک باشد. آلودگی‌های آنتی‌بیوتیکی محیط زیست سبب ترویج مقاومت دارویی و کم شدن امکان درمان بیماری‌های عفونی می‌شود.
❇ آنتی‌بیوتیک‌ها بعد از کشف، تأثیرات عجیبی را در درمان بیماری‌های عفونی هم چون ذات‌الریه و مننژیت اعمال کردند. این داروها به عنوان عاملی مرگ‌آور برای باکتری‌ها شناخته می‌شوند اما برخی از باکتری‌ها قادرند با ایجاد مقاومت اثر کشندگی آنتی‌بیوتیک‌ها را از بین ببرند. بعضی دیگر از باکتری‌ها نه تنها به وسیله آنتی‌بیوتیک‌ها از بین نمی‌روند بلکه حتی آن‌ها را به عنوان غذا مصرف می‌کنند. مقاومت دارویی جدی‌ترین مشکلی است که درمان دارویی را تهدید می‌کند و حتی ممکن است بشر را به دوران قبل از کشف آنتی‌بیوتیک‌ها و مرگ‌و‌میر ناشی از بیماری‌های عفونی برگرداند.
❇ در تحقیقات جدید انجام شده توسط دانشگاه پزشکی سنت لوییس، چگونگی این عملکرد باکتری‌ها مشخص شده است. ده سال پیش وقتی توانایی باکتری‌ها در خوردن آنتی‌بیوتیک‌ها مشخص شد همه شگفت زده شدند اما بالاخره امروز مشخص شد که باکتری‌ها چطور این فرایند را انجام می‌دهند. تا پیش از این دانشمندان اطلاعات دقیقی درباره چگونگی نحوه مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها توسط باکتری‌ها نداشتند اما تحقیقات جدید راهگشای شناخت این فرایند بوده است.
❇ صنایع مدرن و فعالیت‌های کشاورزی موجب تسریع در ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی شده‌اند که به علت اشباع کردن محیط با داروهای فعال اتفاق می‌افتد. در هند و چین که بخش عظیمی از آنتی‌بیوتیک جهان را تولید می‌کنند، کارخانه‌های دارویی گاهی پسماندهای خود را در مسیرهای آبی محلی تخلیه می‌کنند. در امریکا نیز برخی از کشاورزان برای کمک به رشد بهتر احشام خود به غذای آن‌ها آنتی‌بیوتیک اضافه می‌کنند.
❇ باکتری‌ها می‌توانند به راحتی تبادل ژنتیکی را انجام دهند، بنابراین آنتی‌بیوتیک‌های رها شده در محیط می‌توانند ژن مقاومت را در بین مجموعه‌ای از باکتری‌ها پخش کنند. همه باکتری‌ها از خنثی کردن بخش‌های خطرناک آنتی‌بیوتیک‌ها شروع می‌کنند و بعد از خلع سلاح، بخش مناسبی از آن را جدا می‌کنند و می‌خورند.
❇ Dantus چهار گونه باکتریایی متمایز خاک را که فقط قادر به رشد در محیط دارای پنی‌سیلین بودند بررسی کرد. پنی‌سیلین اولین آنتی‌بیوتیکی بود که کشف شد اما امروزه به علت مقاومت‌های دارویی کاربرد چندانی ندارد، سایر اعضای خانواده پنی‌سلین مثل آموکسی‌سیلین و آمپیسیلین هم‌چنان برای درمان بیماری‌های عفونی گزینه مناسبی هستند.
❇ در پایان مشخص شد که سه مجموعه مجزای ژنی فقط در زمانی که باکتری از پنی‌سیلین بهره ببرد فعال می‌شوند اما در حضور قندها غیر‌فعال هستند. نحوه فعالیت این سه مجموعه ژنی کاملاً با سه مرحله لازم برای تبدیل آنتی‌بیوتیک به ماده غذایی مطابقت دارد.
❇ شناخت فرآیندهای دخیل در تبدیل آنتی‌بیوتیک به ماده غذایی مناسب برای باکتری‌ها می‌تواند به ایجاد باکتری‌های مهندسی شده‌ای که قادر به پاک سازی آلودگی‌های آنتی‌بیوتیکی خاک و آب هستند منجر شود. کار کردن با باکتری‌های خاک سخت است اما گونه های قابل ردیابی هم‌چون E.coli به طور بالقوه قابلیت تغییر را دارند. E.coli به طور طبیعی برای رشد به قند نیاز دارد اما پس انجام تغییرات ژنتیکی و اضافه کردن یک پروتئین کلیدی می‌تواند در محیط فاقد قند پنی‌سیلین‌دار رشد کند.
❇ تمامی پروژه‌های مهندسی ژنتیکی باید برای افزایش سرعت فرایند برداشت آنتی‌بیوتیک از طبیعت طراحی شوند تا بتوانند مقادیر زیاد موجود در نزدیکی کارخانه‌های داروسازی و فاضلاب‌ها را حذف کنند. باکتری‌های طبیعی خاک این عمل را به شکل مؤثر اما به کندی انجام می‌دهند. تا پیش از این امکان‌پذیر نبود تا از باکتری‌های خورنده آنتی‌بیوتیک برای پاک سازی ناحیه‌ای استفاده شود اما حالا می‌توان سیستم‌های کارآمدی برای حذف آلودگی‌های آنتی بیوتیکی طراحی کرد.
? ترجمه : زمزم جوادی
☑لینک مقاله
☑ لینک خبر
☑ عضویت در زیست فن میکروبی، صنعتی، محیط زیست
☑عضویت در کانال زیست فن
