DNA محیط زیست، شاخصی برای بررسی تنوع گونهای حیوانات رودخانه

✅تحقیقات جدید ثابت میکند که DNA های محیطزیست برای کمتر از دو روز در رودخانههای کوچک سریع جریان مییابند و بنابراین اطلاعات بسیار محلی و جاری را درباره ترکیب گونهها فراهم میکنند. این شواهد بسیار مهمی است که زیستشناسان برای ارزیابی سلامتی اکوسیستم آبزی به تکنیکهای نمونهبرداری جدید DNA مراجعه کنند.
?نمونهبرداری از DNA محیطزیست توسط سازمانهای دولتی و پیمانکاران تجاری در ارزیابی تنوع زیستی بیشتر مورداستفاده قرار میگیرد، زیرا از نیروی کار کمتری استفاده میکند، نیاز به تخصص کمتری دارد و میتواند هزینهها را کاهش دهد. این روش شامل گرفتن نمونههای آب از زیستگاههای آبزی و غربالگری برای باقیماندههای DNA (ازجمله سلولها و ترشحات) ناشی از گونههای موجود است. امید این است که این رویکرد بهجای روشهای پیچیدهتر نمونهبرداری و شناسایی که در حال حاضر موردنیاز است، بهصورت خودکار سریع جایگزین شود.
?پروفسور Simon Creer میگوید: «این تکنیک eDNA در سالهای اخیر بهطور گستردهای مورداستفاده قرارگرفتهاست و در حال حاضر به حفاظت از گونههای انگلیس همچون Great Crested Newt کمک کردهاست. آزمایشها شامل معرفی eDNA از گونههای مختلف در نزدیکی Llyn Brianne در ولز مرکزی نشان داد که این مواد معرفیشده تنها برای دو روز ادامه داشتند و این چارچوب زمانی حتی در آبهای مرتفع اسیدیتر کوتاهتر بود».
?دکتر Mat Seymour، محقق پست دکترا در پروژه LOFRESH توضیح میدهد: «محدوده زمانی نسبتاً کوتاه برای تشخیص ذرات DNA در محیطهای طبیعی مهم است، زیرا اکنون میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که نمونهای نزدیک از زمان واقعی جامعه را دریافت میکنیم».
?دکتر Isabelle Durance، مدیر تحقیقات آب در دانشگاه Cardiff، افزود: « آزمایش در Llyn Brianne یک گام بزرگ در توسعه و اعتبار eDNA بهعنوان یک ابزار مدیریت زیستمحیطی است، اما کارهای بیشتری برای انجام وجود دارد. یک چالش کلیدی در حال حاضر این است که ارزیابی eDNA به چه طریق کل گونههای موجود در نهرها و رودخانهها را نشان میدهد».
?پروفسور Jack Cosby از مرکز اکولوژی و هیدرولوژی Bangor، به آینده نگاه میکند: « این کار ما را یک گام بیشتر به درک اینکه چگونه میتوانیم از این تکنیکهای eDNA استفاده کنیم تا نظارت ملی را در کیفیت رودخانه و تنوع زیستی بهبود بخشیم، نزدیک میکند».
?مترجم: الهام بیابان گرد
☑عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی