بررسی تولد زودهنگام نوزاد توسط مرور سیستماتیک میکروبیوم واژینال
تولد زودهنکام که به اختصار آن را PTB می‌نامند، به تولد نوزاد پیش از هفته‌ی ۳۷ ام حاملگی اطلاق می‌گردد. در این شرایط، ممکن است شاهد مرگ پری‌ناتال (مرگ پیرازایشی) باشیم. Kosti و همکاران، در تحقیق خود دست به مرور سیستماتیک جامع در این زمینه زده‌اند تا بدین طریق بتوانند نقش میکروبیوم واژینال را در تولد زودرس نوزاد بررسی کنند.
تولد زودهنگام تحت عنوان “تولد زنده” هم مورد خطاب قرار می‌گیرد. بر اساس آمار رسمی مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، از هر ۱۰ نوزادی که در امریکا متولد می‌شود، ۱ مورد از طریق این زایمان به دنیا می‌آید. لازم به ذکر است که از میان علل مرگ و میر کودک، تولد زودهنگام و دارا بودن وزن کم نوزاد به هنگام تولد، جزو شایع‌ترین علل فوتی در نوزادان امریکایی است و نیز می‌توانند زمینه‌ساز ایجاد خلل در سلامتی آن‌ها شود.
علیرغم تمام تلاش‌هایی که به‌منظور جلوگیری از تولد زودهنگام نوزاد صورت گرفته است، این مبحث چالشی هنوز یکی از مشکلات حاد جامعه جهانی است که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) افزایش شیوع آن نیز اعلام شده است.
این گروه از محققان، از مطالعه طولی داده‌های میکروبیوم واژینال ۱۶S rRNA بهره جسته‌اند. آن ها به‌منظور انجام هرچه بهتر و کامل‌تر بررسی‌های خود، از پنج مطالعه مستقل از میان ۳۲۰۱ نمونه از ۴۱۵ زن باردار استفاده کرده‌اند. نتایج حاکی از آن است که بررسی‌ها نشان‌دهنده پیدایش درک جدیدی از میکروبیوم واژینال در زنانی می‌باشد که زایمان زودرس دارند.
پس از جمع‌آوری داده‌ها و غربالگری آن‌ها، تلاش این مجموعه بر آن بوده است که پنج مجموعه از داده‌های ورودی را پردازش کنند که این عمل در حقیقت برای کسب هرچه بیشتر اعتماد از صحت داده‌ها و نیز یکپارچه‌سازی آن‌ها صورت گرفته است.
در زنانی که زایمان زودرس می‌کنند، واریانس مشاهده شده در میکروبیوم واژینال بیشتر از زنانی است که به‌صورت عادی و در زمان مقرر زایمان خود را انجام می‌دهند. این تفاوت، در دوره سه ماهه اول بیشتر است. مدل‌سازی طولی داده‌ها، تداعی‌گر ارتباط بین تولد زودرس و تعدد گونه‌های میکروبی است؛ که چندمورد از آن‌ها قبلاً توسط محققین شناسایی شده بودند و دو مورد جدید نیز در این تحقیق شناسایی شد.
مطالعات واریانسی روشی است که در زمینه مطالعات ژن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اندازه‌گیری نیز توسط روش‌های نوظهور برای تجزیه و تحلیل میکروبیوم انجام می‌شود. در دوران پیش از زایمان نمودی از تغییرات در آنالیزهای واریانسی مشاهده نمی‌شود، در حالی‌که در دوره بارداری این تغییر مشهود است.
با اتکا بر فرضیات منتشره از این مقاله، می‌توان زنانی که در معرض ریسک بالاتری به‌منظور انجام زایمان زودرس می‌باشند را در مرحله‌ی اول مورد شناسایی قرار داد؛ سپس به آگاهی‌سازی به‌منظور پی بردن به مداخلات این زایمان دست زد.
استراتژی جمع‌آوری داده‌ها هدفمند بوده و برای گروه‌هایی که مورد بررسی قرار گرفتند داده‌ها در سه ماهه دوم و سوم جمع‌آوری شده است، به‌ترتیب ۱۴ تا ۲۵ هفته‌ی دوران حاملگی و ۲۵ تا ۳۷ هفته‌ی دوران حاملگی. گروه‌هایی که مورد بررسی قرار گرفتند، نه تنها در زمان نمونه‌گیری و تعداد افراد شرکت‌کننده در طرح تحقیقاتی تفاوت داشتند، بلکه از نژادهای گوناگونی مشارکت داشتند که این امر بر قدرت هرچه بیشتر نتایج حاصله می‌افزاید. زنان باردار سیاه‌پوست با درصد مشارکت ۴۴ درصدی و زنان باردار سفیدپوست با درصد مشارکت ۳۴ درصدی، بیشترین آمار شرکت‌کننده ها در این تحقیق علمی بودند.
لازم به ذکر است که تفاوت در ترکیبات ژنی افراد با نژادهای مختلف، پیش از این توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است، اما برگ برنده‌ی این بررسی، این است که چندین پارامتر را در مطالعه‌ی خود دخیل نموده است.
نتایج این تحقیق از قرار ذیل است:
۱. مرور سیستماتیک میکروبیوم واژینال نشان‌دهنده تأثیر این میکروبیوم بر نتایج حاملگی -از جمله تولد زودهنگام نوزاد- است.
۲. در این تحقیق برای اولین بار نشان داده شد که بین واریانس میکروبی داخل-نمونه‌ای (within-sample) برای زن‌ها و زن‌های بارداری که نوزادشان سریع‌تر از موعد مقرر به دنیا می‌آیند، اختلاف فاحشی وجود دارد.
۳. زمینه‌های مختلفی از قبیل نژاد نیز در این بررسی دخیل است و تأثیر خود را بر جای می‌گذارد.
۴. دو گونه جدید از میکروبی شناسایی شد.
۵. با کنترل سه‌ماهه ی اول دوران بارداری، می‌توان میزان تولد ناشی از مرگ زودهنگام را به حداقلی‌ترین مقدار ممکن رساند.
