بروز اختلالات ساعت زیستی، سالها قبل از بروز مشکلات حافظه در بیماران مبتلا به آلزایمر

✅ کسانی که به آلزایمر مبتلا میشوند معمولا دچار اختلالاتی در ساعت داخلی بدن میشوند که باعث به هم خوردن چرخه خواب و بیداری آنها شده و ریسک ابتلای آنها به این بیماری را افزایش میدهد. یک تحقیق از دانشکده پزشکی سنت لوئیس آمریکا نشان داده است که نظیر این اختلالات ساعت زیستی در بیمارانی که هنوز حافظهشان را از دست ندادهاند و اسکن مغز آنها، علائم پیشبالینی ابتلا به آلزایمر را نشان میدهد، بسیار زودتر رخ میدهند.
?دکتر اریک موسیک، استادیار رشته عصبشناسی و پژوهشگر این مطالعه میگوید: «اینطور نبود که افراد شرکتکننده در این تحقیق قادر به خوابیدن نباشند، اما خواب آنها معمولا چندپاره بود. اینکه شما بتوانید هشت ساعت در طول شب بخوابید و اینکه خواب شما در هشت قسمت یک ساعته در طول روز انجام شود، دو داستان بسیار متفاوت است».
?محققان همچنین در یک تحقیق مستقل انجامشده روی موش، که ۳۰ ژانویه سال جاری در مجله The Journal of Experimental Medicine به چاپ رسیده است، نشان دادند که نظیر همان اختلالات ساعت زیستی بدن، باعث تسریع روند رشد پلاکهای آمیلوئیدی، که با بیماری آلزایمر مرتبط هستند، میشود. در این تحقیق مشخص شده کسانی که در مرحله پیشبالینی بیماری آلزایمر هستند، چندپارگیهای بیشتری را در الگوهای ساعت زیستی خود، با خواب و انفعال بیشتر در طول روز و فعالیت بیشتر در شب، تجربه میکنند.
?محققان وضعیت ساعت زیستی بدن را در افراد بزرگسالی که هیچ مشکل ادراکی در آنها مشاهده نشده بود، تحت بررسی قرار دادند. در ۱۳۹ نفر از شرکتکنندگان اثری از پروتئین آمیلوئید، که از علائم پیش بالینی ابتلا به آلزایمر است، مشاهده نشد. چرخه خواب و بیداری اکثر آنها طبیعی بود، اما چند نفر از آنها دارای اختلالات ساعت زیستی بودند که بیشتر مربوط به سن بالا، وقفه تنفسی در خواب و دلایل غیر از آلزایمر بود.
ولی از ۵۰ شرکتکننده دیگر که اسکن مغزی یا مایع مغزی نخاعی غیرطبیعی داشتند، همه آنها بسته به میزان خواب شبانه و فعالیت روزانهشان، دچار اختلالات معنیداری در ساعت درونی بدن خود بودند.
? این اختلالات حتی بعدازاین که محققان به بررسی آماری بیماران برای وقفه تنفسی در خواب، سن و دیگر عوامل دخیل پرداختند، هم ادامه یافت. همه شرکتکنندگان در این تحقیق، که توسط مرکز تحقیقات بیماری آلزایمر Knight دانشگاه واشنگتن انجام شد، برای یک تا دو هفته تجهیزاتی مانند گجتهای تمرینی ورزشکاران میپوشیدند. همچنین آنها هرروز صبح ملزم به نوشتن یک گزارش از خواب شب گذشته خود بودند.
?محققان با دنبال کردن فعالیت روزانه و شبانه شرکتکنندگان موفق شدند این فعالیتها و استراحتهای پراکنده را در طول ۲۴ ساعت ثبت کنند.
نتایج نشان داد که احتمال وجود پلاکهای آمیلوئید در مغز شرکتکنندگانی که دارای جهشهای ناگهانی در فعالیت و استراحت روزانه خود بودند، بیشتر بود.
قابل ذکر است یافتههای این تحقیق، اخیرا در مجله بینالمللی JAMA Neurology منتشر شده است.
?ترجمه: آزاده داودی
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
☑ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑عضویت در کانال زیست فن