✅ زیست‌شناسان در دانشگاه کالیفرنیا سان‌دیگو در هنگام شکار ژن‌هایی که در بازسازی فیبرهای عصبی حیاتی به نام آکسون‌ها نقش داشتند، غافلگیر شدند. آن‌ها موفق به کشف یک مسیر ژنتیکی جدید شدند که امید به درمان قربانیان آسیب‌دیده به دلیل سکته یا آسیب نخاعی را بالا برده است.
?پروفسور Yishi Jin، دانشمند برجسته علوم زیست‌شناختی در سان‌دیگو و همکارانش، یک غربالگری ژنتیکی در مقیاس وسیع در نوعی انگل روده با نام علمی C. elegans انجام دادند و نهایتا به درکی از تأثیرات ژنتیکی رسیدند که ممکن است به کسب توانایی رشد مجدد عصب در انسان و به‌صورت محدود بینجامد.
در این راه، محققان به‌طور غیرمنتظره‌ای متوجه شدند که PIWI-interacting small RNA که به نظر می‌رسد محدود به عملکرد خطی در ژن باشد، نقش مهمی در بازسازی آسیب‌های عصبی دارد.
?جین، رئیس بخش نوروبیولوژی و عضو گروه پزشکی سلولی و مولکولی در دانشکده پزشکی دانشگاه سان‌دیگو، در این خصوص می‌گوید: «این موضوع بسیار تعجب‌آور بود. piRNA در هیچ‌یک از مسیرهای پیشنهادی ما نبود، اما اکنون ما متقاعد شده‌ایم که این مسیر جدیدی است که نورون‌ها در آن کار می‌کنند و با برخی کارها می‌توان اهداف درمانی را برای کمک به نورون‌های آسیب‌دیده به ارمغان آورد.»
آکسون‌ها طویل هستند و از نخ‌های عصبی تشکیل شده‌اند که انتقال‌دهنده سیگنال‌های الکتریکی و شیمیایی از یک سلول به دیگری هستند. تحقیقات جین بر روی کشف اهداف جدیدی است که برای کمک به بازسازی آکسون‌ها، به‌ویژه در آسیب‌هایی که به نظر می‌رسد غیرقابل‌برگشت‌اند، لازم است، مانند حوادث خودرو، آسیب‌های ورزشی، آسیب نخاعی و یا سکته مغزی.
?جین می‌گوید: «اگرچه برای بسیاری از این صدمات، حتی اگر نورون‌های آسیب‌دیده از بین نرفته باشند هم درمانی وجود ندارد، اما امیدهایی برای پیدا کردن راه‌هایی به‌منظور تقویت آن‌ها و کمک به بهبودی‌شان وجود دارد.»
جین و همکارانش می‌گویند که piRNA ازلحاظ تاریخی به‌عنوان یک مکانیسم دفاعی برای سلول‌های بنیادی در برابر عناصر قابل‌انتقال، شناخته شده است و هیچ نقشی در سیستم عصبی ندارد.
پس از شناسایی در غربالگری ژنتیکی، محققان با بررسی آزمایش‌ها و با استفاده از دستگاه لیزر femtosecond، که پالس‌های فوق‌سریع را برای برش‌های دقیق در آکسون‌ها منتشر می‌کند، به بررسی نقش piRNA در آسیب‌های آکسون می‌پردازند.
?وقتی‌که یکی از همکاران این تحقیق برای اولین بار اطلاعاتش را در زمینه محدود کردن رشد آکسون به دست آورد، جیم این نتیجه را غیرقابل‌باور می‌دانست. ولی درنهایت نتایج غیرقابل‌انکار بودند، به‌ویژه هنگامی‌که محققان ناوگان ژن‌های لازم برای تولید piRNA را از بین بردند و متوجه شدند که آکسون کرم آسیب‌دیده بهتر است.
اکنون محققان فوق در حال بررسی مکانیسم‌های دقیقی هستند که راه را برای مهار بازسازی آکسون باز می‌کنند، ازجمله شناسایی عناصر piRNA که به‌طور خاصی درگیر هستند و این‌که آن‌ها چگونه در رشد دوباره آکسون ها عمل می‌کنند.
نتایج این کشف جالب علمی در مجله بین‌المللی Neuron منتشر شده است.
?ترجمه: محمد شجاعیه
☑ لینک مقاله
☑ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑عضویت در کانال زیست فن
