برخلاف بسیاری از محققان که در صدد کشف پروتئین‌ها و مسیرهای دخیل در روند سرطان هستند، رویکرد اصلی محققان Brigham در این مطالعه افزودن پروتئینی به داخل سلول است که بتواند آن را به ویژگی های سلول طبیعی نزدیک کرده و احتمال رشد غیرقابل‌کنترل آن را کم‌تر کند. فقدان ژن‌های سرکوب‌کننده تومور (Tumor Suppressor) نظیر ژن PTEN و P35 باعث می‌شود که سلول‌های سرطانی بتوانند بدون هیچ کنترلی به رشد خود ادامه دهند.
محققان Boston با به‌کارگیری آخرین پیشرفت‌ها در زمینه نانوتکنولوژی، با هدف قرار دادن PTEN، از ویزگی‌های منحصربه‌فرد mRNA در مهار رشد سلول‌های توموری در مدل سرطان پروستات استفاده کردند.فقدان و یا جهش PTEN در حدود نیمی از سرطان‌های پروستات از نوع castration resistant Prostate Cancer و بسیاری از سرطان‌های دیگر مشاهده شده و بهینه‌سازی عملکرد آن هنوز هم امری دشوار به‌نظر می‌رسد. اثر بالقوه نانودرمانی برپایه mRNA یک استراتژی جدیدی برای درمان سرطان نیازمند است تا بتوان از آن به‌عنوان مکمل تکنیک‌های درمانی فعلی استفاده کرد.
هدف محققان در این مطالعه، واردکردن نسخه‌های فعال PTEN به سلول‌های سرطانی است تا از این طریق بتوان مکانیسم‌های طبیعی سرکوب کننده تومور را مجدداً به حالت قبل بازگرداند. در این راستا، محققان نانوذراتی از mRNA را تهیه کردند. این نانوذرات در واقع وزیکول‌هایی در اندازه‌های بسیار کوچک بوده که قادرند پیام‌های حاوی اطلاعات ژنتیکی را به سلول‌ها منتقل کنند. این تیم تحقیقاتی اثرات نانوذرات هیبریدی را روی سلول‌های سرطانی پروستات در محیط آزمایشگاهی بررسی کرده و دریافتند که این ذرات قادرند به سلول‌ها نفوذ کرده و با حفاظت از mRNA، علاوه‌بر بازیابی عملکرد سرکوب‌کننده‌های تومور، سلول‌های سرطانی را از بین ببرند.
آنالیزهای تصویری نیز حاکی از آن بود که mRNA ژن PTEN منتقل شده از طریق نانوذرات مسئول اصلی افزایش تخریب سلول‌های سرطانی بوده و هم‌چنین شواهد از بی‌خطر بودن این تکنیک در مدل حیوانی نیز خبر می‌دهند. این درحالی است که کارایی این تکنیک و نتایج آن مسیر طولانی در پیش داشته و مطالعات بیش‌تری می‌بایست در این زمینه صورت گیرد و این تیم تحقیقاتی درصدد است مشابه این آزمایش را روی سایر سرکوب‌کننده های توموری نظیر P35 تکرار کند. لازم به ذکر است که نتایج این مطالعه در ژورنال Nature Biomedical Engineering به‌چاپ رسیده است و بنا به گفته دکتر Shi: “رویکرد ما در این مطالعه استفاده از تلفیق کاربردی دو علم نانوتکنولوژی و بیولوزی بوده است.”
☑ لینک خبر
