✅ خبر خوب اینکه دانشمندان یک فرآیند ایمنی تنظیمی را کشف کردند که پاسخ های ایمنی تصادفی را که منجر به بیماری های ایمنی می شوند، دفع می کند؛ و خبر بد اینکه فرآیندی بسیار مشابه جلوی تولید آنتی‌بادی علیه HIV را می‌گیرد. این فرآیند سازگاری ایمنی (immunological tolerance) خوانده می‌شود و در جلوگیری از تولید آنتی‌بادی‌های خود واکنشگر، بسیار اهمیت دارد. این فرآیند با نابود کردن سلول‌های B، که در طی مراحل تکامل خود به نظر می‌رسد توانایی تولید آنتی‌بادی‌های خود واکنشگر را داشته باشند، صورت می‌پذیرد.
سازگاری ایمنی یک شمشیر دو لبه است؛ ازیک‌طرف از بروز بیماری های خود ایمنی جلوگیری می‌کند، اما از طرفی باعث کاهش مقاومت سیستم ایمنی بدن علیه ویروس HIV می‌شود. دانشمندان در حال آزمایش روی یک واکسن قوی هستند تا بتوانند تولید broadly neutralizing antibodies (bnAb) را، که به دلیل از بین رفتن بعضی از سلول‌های B در طی فرایند سازگاری ایمنی، در بدن حضور ندارند، تحریک کنند. باوجود تلاش‌های سازگاری ایمنی گاهی bnAb ها در طی سال‌ها عفونت با HIV به‌طور طبیعی تولید می شوند. اکنون محققان می‌خواهند این فرآیند را سرعت ببخشند بدون اینکه بیمار HIV مثبت را در معرض ریسک ابتلا به بیماری های خود ایمنی قرار دهند.
مانند یک عامل ضد HIV، bnAb ها یک پروتئین ویروسی به نام Env را که روی سطح خارجی HIV سکونت دارد، شناسایی می‌کنند؛ اما bnAb ها پروتئین‌های بدن را نیز شناسایی می‌کنند که به همین دلیل نیز بدن از تولید آن‌ها جلوگیری می کند. در مطالعات گذشته دانشمندان متوجه شدند که افراد مبتلابه لوپوس، که یک بیماری خود ایمنی است، نرخ پایینی در عفونت با HIV دارند. حتی اگر آن‌ها با HIV تماس پیدا کنند، نرخ بالای bnAb در بدن آن‌ها بیماری را تحت کنترل درمی‌آورد بدون آنکه به داروهای ضد رتروویروسی احتیاج باشد.
محققان مطالعات خود را با این پرسش آغاز کردند که: چگونه می‌توان در سازگاری ایمنی مداخله کرد تا تولید bnAb و متعاقباً رویکرد مؤثرتر علیه HIV گسترش یابد؟ آن‌ها آزمایش خود را با موش‌هایی که برای بروز علائم شبیه لوپوس دست‌کاری ژنتیکی شده بودند، آغاز کردند. این موش‌ها با موفقیت برای تولید آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده، توسط تزریق یک ماده شیمیایی تحریک‌کننده‌ی آنتی‌بادی بنام زاج سفید، القا شدند. آن‌ها آزمایشات خود را با موش‌های سالم و نرمالی که به آن‌ها دارو داده می‌شد تا سیستم سازگاری ایمنی‌شان تضعیف شود، ادامه دادند؛ و نتیجه تولید آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده HIV بود. تولید آنتی‌بادی ابتدا با تزریق زاج سفید و سپس تزریق پروتئین ویروسی Env، بالا رفت.
دانشمندان امیدوارند نتایج آن‌ها در مورد انسان‌ها نیز قابل اطلاق باشد اما مطالعات بیشتری برای اثبات آن باید انجام شود. نظریات بنیادین مشخص خواهند کرد که آیا سازگاری ایمنی می تواند به‌صورت موقت آرام شود بدون اینکه منجر به بروز خود ایمنی زیان‌آور شود یا خیر؟
?ترجمه: یاسمن اسعدی
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن
