«قسمت اول»
محققان دانشگاه واشنگتن درتحقیقات اخیر خود بر روی بیماری آلزایمر، تکنیک جدیدی را معرفی نموده اند که به سرعت، اجزای پروتئینی آسیب دیده در مغز را اندازه گیری می نماید.
هنگامی که فعالیت مغزی صورت می پذیرد، نورون ها، مولکول های آمیلوئید بتا را به عنوان یک محصول فرعی از عملکرد طبیعی خود، تولید می کنند. در افراد سالم، این قطعات پروتئینی، قبل از آن که هر گونه صدمه ای وارد کنند، پاکسازی می شوند. در افراد مبتلا به آلزایمر، پاکسازی به صورت ناقص انجام می شود و آمیلوئید بتا در توده های “پلاک آمیلوئیدی” تجمع می یابد.
بسیاری از درمان های کنونی آلزایمر، متمرکز بر روندهای کاهش آمیلوئید بتا در مغز می باشند. جهت مشاهده تأثیرات مداخلات، مانند تزریق دارو بر روی مغز موش، نیاز به مشاهده مستقیم این تأثیرات در فواصل زمانی کوتاه مدت می باشد.
این تیم تحقیقاتی، توانستند روشی را توسعه دهند که تغییرات مقادیر آمیلوئید بتا، دقیقه به دقیقه اندازه گیری شود. در روش های معمول، توان اندازه گیری در فاصله زمانی ساعت به ساعت می باشد.
در انسان، هنگامی که آمیلوئید بتا در معرض ولتاژ اندکی قرار گیرد، جریانی تولید می کند که از طریق اندازه گیری این جریان می توان پی به غلظت آمیلوئید بتا برد.
محققین آنتی بادی های ویژه آمیلوئید بتا را بر روی یک میکرو الکترود قرار داده و وارد مغز موش کردند. از آن جا که آمیلوئید بتای موشی، برخلاف نمونه انسانی، هنگامی که در معرض ولتاژ معینی قرار گیرد، تولید جریان نمی کند، محققان از موش های اصلاح شده ژنتیکی استفاده نمودند، که آمیلوئید بتای انسانی را تولید می کنند.
محققین، موش را تحت درمان داروی مشخصی که سبب قطع تولید آمیلوئید بتا می شود، قرار داده و زمان از بین رفتن مقادیر موجود آمیلوئید بتا را بررسی کردند.
نکته مورد توجه آن است که محققان دریافتند، پس از مدتی که مسیر پاکسازی اولیه در غلظت های بالا، عملکرد خود را آغاز نمود؛ با کاهش غلظت آمیلوئید بتا، مسیری دیگر و به صورتی آهسته تر، برای ادامه پاکسازی، غالب می شود.
این “مسیرهای متفاوت پاکسازی در غلطت های متفاوت” در مقابل نگاه متداول “عدم وابستگی غلطت آمیلوئید بتا و نحوه پاکسازی آن” قرار دارد.
