تأثیر آلودگی نانو ذرات بر روی رشد محصولات
نانو ذرات فلزی که در مواد آرایشی، سوخت‌های دیزلی و ضد آفتاب‌ها به‌عنوان ترکیب اصلی حضور دارند؛ درنهایت به خاک می‌رسند و می‌توانند عواقب مشقت‌باری را موجب شوند.
مطالعات اخیر بر روی دانه‌های سویا در خاک‌هایی با اکسید نانو روی و اکسید نانو سریم انجام شده است و نتایج نشان داده اندکه این نانو ذرات می‌توانند در محصولات کشاورزی انباشته شوند؛ همچنین رشد باکتری‌هایی که به‌طور طبیعی موجب حاصلخیزی هستند را کاهش دهند. اکسید روی (ZnO) و اکسید سریم (CeO2) دو ماده‌ای هستند که برای ساختن نانو ذرات استفاده می‌شوند. اکسید نانو روی به‌اندازه ویروس‌ها کوچک است و توانایی جذب اشعه ماوراءبنفش را دارد.
بر طبق تحقیقات انجام شده گیاهان توانایی جذب نانو ذرات را از گلخانه‌های هیدروپونیک (شیوه کشت بدون خاک) دارند، ولی این عمل در شرایط معمولی خاک کمتر اتفاق می‌افتد. نانو ذرات به‌راحتی لابه‌لای ذرات خاک و شن به دام می‌افتند و بر نحوه متابولیسم و تنوع زیستی باکتری‌های خاک تأثیر می‌گذارد.
نانو سریم در اطراف ریشه‌های دانه‌های سویا جمع شده و از رشد گیاه جلوگیری می‌کند درحالی‌که نانو روی موجبات جذب هرچه بیشتر روی را (نسبت به گیاهان رشد یافته در شرایط طبیعی) فراهم می‌کند. اکسید نانو روی و اکسید نانو سریم در نهایت وارد فاضلاب می‌شوند و اگر بگوییم موجب جذب نیتروژن و توقف تثبیت نیتروژن می‌شوند، گزافه نخواهد بود.
برای تعیین دقیق‌تر عملکرد نانو ذرات مختلف و تأثیر آن‌ها بر متابولیسم میکروارگانیسم‌های خاک و به دنبال آن اثر بر کیفیت خاک و محصولات کشاورزی مطالعات گسترده‌تری در شرایط طبیعی نیاز است.
ترجمه: زمزم جوادی
