بیماران مبتلا به پارکینسون توسط داروی لوودوپا (levodopa) تحت درمان قرار می‌گیرند. این دارو در مغز به دوپامین که یک انتقال‌دهنده عصبی است، تبدیل می‌شود. دانشمندان دانشگاه Groningen نشان دادند که باکتری‌های روده می‌توانند لوودوپا را به دوپامین متابولیزه کنند. از آن‌جایی که دوپامین نمی‌تواند از سد خونی-مغزی عبور کند، تاًثیرگذاری این دارو حتی در حضور مهارکننده‌هایی که از تبدیل لوودوپا جلوگیری می‌کنند، کاهش می‌یابد.
مشخص شده‌است که باکتری‌های روده قادرند روی مغز تأثیر بگذارند. همواره یک ارتباط شیمیایی بین باکتری‌های روده و مغز وجود دارد که محور روده-مغز نامیده می‌شود. محققان بررسی کرده‌اند که این باکتری‌ها چگونه روی دسترسی لوودوپا اثر می‌گذارند.
لوودوپا معمولاً به صورت خوراکی مصرف شده و سپس در روده کوچک جذب و از طریق جریان خون به مغز منتقل می‌شود. با این حال، آنزیم‌های دکربوکسیلاز می‌توانند لوودوپا را به دوپامین تبدیل کنند. برعکس لوودوپا، دوپامین توانایی عبور از سد خونی-مغزی را ندارد. بنابراین به بیماران مهارکننده کربوکسیلاز نیز داده می‌شود. اما سطوح لوودوپایی که به مغز می‌رسد در میان بیماران مبتلا به پارکینسون به شدت مختلف است و سؤال این‌جاست که آیا باکتری‌های روده در این گوناگونی نقش دارند یا خیر.
محققان اثر چندین مهارکننده کربوکسیلازهای انسانی را روی آنزیم باکتریایی بررسی کردند. مشخص شد که مهارکننده‌ی Carbidopa، ده هزاربار در مهار کربوکسیلاز انسان قوی‌تر عمل می‌کند. این یافته‌ها منجر به پیدایش فرضیه‌ای شد که بر مبنای آن حضور تیروزین دکربوکسیلاز باکتریایی، دسترسی لوودوپا را در بیماران مبتلا به پارکینسون کاهش می‌دهد.
برای تإیید این فرضیه، محققان نمونه‌های مدفوع بیمارانی را که دوز متوسط تا بالای لوودوپا را مصرف می‌کردند، مورد بررسی قرار دادند. فراوانی نسبی کدینگ ژن باکتریایی برای تیروزین دکربوکسیلاز با نیاز برای دوز بالاتر دارو همبستگی داشت. اما از آن‌جایی که این‌ها نمونه‌های مدفوع بودند و لوودوپا در روده کوچک جذب شده بود، این روش چندان مستند نبود. با این حال، محققان مشاهدات خود را با نشان دادن این‌که فراوانی بالاتر آنزیم باکتریایی در روده کوچک موش‌ها، سطوح لوودوپا جریان خون را کاهش می‌دهد، تأیید کردند.
یافته مهم دیگر این مطالعه همبستگی مثبت بین طول دوره بیماری و سطوح تیروزین دکربوکسیلاز باکتریایی است. برخی از بیماران مبتلا به پارکینسون دچار رشد بیش از اندازه باکتری‌های روده مانند Enterococci شدند که علت آن جذب مکرر مهارکننده‌های پمپ پروتون است که در درمان علائم روده‌ای-معدی مرتبط با بیماری استفاده می‌شود. در مجموع، این عوامل در نتیجه یک چرخه معیوب است که منجر به الزام افزایش مصرف مهارکننده دکربوکسیلاز/لوودوپا در گروهی از بیماران می‌شود.
محققان نتیجه گرفتند که حضور آنزیم تیروزین دکربوکسیلاز باکتریایی می‌تواند علت این‌که چرا برخی بیماران نیاز به مصرف مکرر لوودوپا برای درمان عملکردهای حرکتی خود دارند را توضیح دهد چراکه مصرف بالاتر دارو منجر به دیس‌کینزیا (dyskinesia) که یکی از عوارض جانبی درمان با لوودوپا است، خواهد شد.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
