اخیراً زباله و سایر پسماندهای کشاورزی و جنگل به‌عنوان منبعی برای تولید سوخت‌های پاک، ارزان و با ارزش و یا به‌منظور تولید سایر مواد شیمیایی در نظر گرفته می‌شوند. برای فهمیدن پتانسیل واقعی این زیست‌توده پایه‌سلولزی و غیرخوراکی به‌عنوان جایگزین سوخت‌های فسیلی، باید مقدار در دسترس آنها را در نظر گرفت.
محققان مرکز REHAP در تلاش‌اند تا مقدار در دسترس این مواد اولیه (ضایعات جنگل و کشاورزی) برای تولید سوخت پاک را مشخص کنند. هدف پروژه این است که روشی برای تشخیص واضح ظرفیت به‌صورت تئوری و عملی برای باقی‌مانده‌های کشاورزی به‌دست آید.
دوره پیش‌بینی متوسط است و سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۳۰ را پوشش می‌دهد. در حال حاضر محققین بر روی کاه گندم، ذرت (ساقه، برگ و کوب)، کاه‌جو و کاه‌کلزا متمرکز شده‌اند؛ این مواد نشان‌دهنده ۸۰ درصد بقایای برداشت غلات و محصولات کشاورزی در اروپا می‌باشد. نتایج نشان می‌دهند که بیشترین رشد بین تمام محصولات مورد بررسی، مربوط به ذرت با ۲۰ درصد رشد می‌باشد؛ انتظار می‌رود که ظرفیت کاه‌جو در ده سال آینده ثابت بماند و کلزا نیز تنها محصولی باشد که ظرفیت آن در سال‌های آینده کاهش یابد.
هدف پروژه به‌دست آوردن روش سیستماتیک برای تولید انرژی و کاهش انتشار دی‌اکسید‌کربن از انجام فرایندهای مختلف در دستگاه‌هایی است که پسماندهای کشاورزی و جنگلی را به افزودنی‌های با ارزش تبدیل می‌کنند. یک مجله خبری در مورد این پروژه نوشته است که هدف بزرگ‌تر REHAP، در واقع تولید مواد جدیدی برای بخش ساخت و ساز از پسماند کشاورزی و جنگلی می‌باشد.
شرکت‌هایی که در این پروژه همکاری می‌کنند معتقدند که نتیجه این تحقیق باعث می‌شود زیست‌توده موجود در اروپا به درستی استفاده شده و به پیشرفت اقتصادی اروپا نیز، بدون ضربه‌زدن به بخش خاصی کمک شود. همچنین نشر تحقیقات باعث می‌شود پیش‌بینی‌های دقیق‌تری صورت گیرد و قدم‌های مهم‌تری به سوی انرژی پاک و استفاده بهینه از انرژی طبیعی برداشته شود.
زباله‌های کشاورزی و پسماندهای جنگلی هم‌اکنون نیز برای تغذیه حیوانات و مصرف در فناوری‌های جدید کشاورزی استفاده می‌شوند. در واقع در این پروژه، زباله‌های بدون استفاده کشاورزی مورد استفاده قرار گرفته و از آنها همی‌سلولز و لیگنین سلولز تانین تولید می‌شود؛ سپس این ترکیبات به پلیمر‌هایی زیستی تبدیل می‌شوند که می‌توانند برای ساخت مصالح ساختمانی با کیفیت بالا استفاده شوند؛ این محصولات توانایی جایگزینی سهم قابل‌توجهی از نفت خام موجود در صنایع شیمیایی اتحادیه اروپا را دارند.
