گروهی از دانشمندان دریایی دانشگاه سنگاپور، موفق به کشف نوعی از باکتری‌های سمی شدند که روی سطوح میکروپلاستیکی که قطعه پلاستیکی با اندازه کوچک‌تر از پنج میلی‌متر هستند، زندگی می‌کنند. این باکتری‌ها باعث سفید شدن و ساییده شدن مرجان‌ها و همچنین باعث ایجاد عفونت‌های زخمی در انسان می‌شوند. این گروه همچنین انواع مختلفی از باکتری‌ها را در ضایعات پلاستیکی کشف کرد، که شامل ارگانیسم‌های مفیدی است که می‌توانند آلودگی‌های دریایی ناشی از هیدروکربن‌های نفتی و آلودگی‌های پلاستیکی را کاهش دهند.
مقدار قابل توجهی از آلودگی‌های پلاستیکی در محیط‌های دریایی را میکروپلاستیک‌ها تشکیل می‌دهند. موجودات دریایی می‌توانند میکروپلاست را به‌طور غیرمستقیم مصرف کنند و این می‌تواند منجر به انباشت و انتقال پاتوژن‌های دریایی در زنجیره غذایی شود. از این‌رو، درک توزیع میکروپلاستیک‌ها و شناسایی ارگانیسم‌های متصل به آن‌ها گامی مهم در مدیریت آلودگی پلاستیک در سطح ملی و جهانی است. این مطالعه برای اولین بار به بررسی اجتماع باکتریایی میکروپلاستیکی در مناطق ساحلی گرمسیری پرداخته است.
در حال حاضر بیش از ۱۵۰ میلیون تُن پلاستیک در اقیانوس‌ها وجود دارد. میکروپلاستیک‌ها توسط بعضی از موجودات دریایی مانند میگو، صدف و ماهی، اغلب به اشتباه به‌عنوان ماده غذایی مصرف می‌شوند. در مقایسه با میکروپلاستیک‌ها در اکوسیستم‌های خاکی، میکروپلاستیک‌های موجود در اکوسیستم‌های آبی، به‌دلیل وجود نمک و دمای پایین در اقیانوس، برای تجزیه شدن به زمان طولانی‌تری نیاز دارند. در واقع آن‌ها محیط دریا را به‌عنوان یک محیط مناسب برای سکونت انتخاب می‌کنند.
تیم تحقیقاتی با جمع‌آوری ۲۷۵ قطعه میکروپلاستیک از سه خط ساحلی سنگاپور و با استفاده از روش‌های پیشرفته موفق به کشف بیش از ۴۰۰ نوع مختلف باکتری شدند. از جمله باکتری‌های شناخته شده، گونه‌های باکتری اریتروباکتر که قادر به تخریب و تجزیه پلاستیک‌ها هستند و گونه‌های باکتری سودوموناس که برای حذف آلودگی‌های ناشی از نشت نفت مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توان نام برد. کشف چنین باکتری‌هایی شرایط مناسب برای کاهش آلودگی‌های پلاستیکی و آلاینده‌های سمی مانند هیدروکربن‌ها را فراهم می‌کند.
در مقابل، باکتری فوتوباکتریوم که عامل سفید کردن مرجان‌های دریایی و عامل بیماری‌های عفونی انسان‌هاست، نیز شناسایی شد. گسترش و انباشت این باکتری می‌تواند به صخره‌های مرجانی سنگاپور آسیب برساند. گروه تحقیقاتی همچنین گونه‌هایی از باکتری ویبریو دریایی را شناسایی کرده است، که یکی از علل عمده زخم‌های عفونی در انسان است و گونه‌های آرکوباکتر، که یکی از علل بیماری‌های شایع در انسان‌هاست.
این مطالعه نشان می‌دهد که میکروپلاستیک‌ها یک زیستگاه غنی برای زندگی بسیاری از انواع باکتری‌ها، از جمله باکتری‌های سمی هستند. گروه تحقیقاتی دانشگاه سنگاپور همچنین قصد دارند، مطالعات بیشتری را برای بررسی منشأ گونه‌های باکتری انتقال یافته توسط میکروپلاستیک‌ها انجام بدهند. این امر می‌تواند منجر به شناسایی گونه‌های غیر بومی که تنوع زیستی موجود را تهدید می‌کند، گردد و راه‌حل‌هایی را در مورد مدیریت فوری مسئله آلودگی پلاستیکی دریاها و اقیانوس‌ها ارائه دهد.
