رقابت بر سر ویرایش ژنومی و تراریخت‌های نسل بعد
ویرایش ژنومی نسبت به روش‌های موجود ابزار دقیق‌تری برای تولید بذرهای دست ورزی شده است. با این فناوری‌ها می‌توان با سرعت بیشتر و به شکل دقیق‌تر ، ژن‌های خود گیاه را دست ورزی کرده یا ژن‌هایی از سایر موجودات به گیاه منتقل کرد. به همین دلایل، شرکت‌های بزرگی که امروزه تولیدکننده‌های عمده بذرهای تراریخت جهان هستند، امیدوارند این فناوری، نگرانی‌های کمتری میان مصرف کنندگان برانگیزد و قوانین تنظیم کننده سهل گیرانه‌تری داشته باشد.
با این که درخواست‌ها و گزارش‌های فراوانی برای سهل‌گیری در قوانین تنظیم کننده – هم در اروپا و هم در امریکا- توسط این شرکت‌ها و جامعه علمی به متولیان امر ارجاع شده، همچنان تفاوتی در قوانین میان دست ورزی ژنتیکی با روش مرسوم و ویرایش ژنومی نیست. اخیراً سازمان غذا و داروی امریکا مهلت اظهار نظر درباره استفاده از این روش برای تولید گیاهان با مصرف غذایی را با هدف بررسی‌های بیشتر به تعویق انداخته است.
علاوه بر شرکت‌هایی که در روش‌های سنتی انتقال ژن، بلامنازع بودند، با شکوفایی روش‌های جدید، شرکت‌های کوچک بیوتکنولوژی، هم در امریکا و هم در کشورهای دیگر، به جرگه رقابت پیوسته‌اند. از این جمله می‌توان به شرکت Cibus و Calixt اشاره کرد. این فرصت قابل توجهی برای شرکت‌های کوچک بیوتکنولوژی کشاورزی است که به عرصه رقابت با این غول‌ها پا بگذارند و در بخشی از بازار ۲۰ میلیارد دلاری بذرهای تراریخت سهیم شوند.
نویسنده: محسن رحیمی نژاد
☑️ منابع: لینک-۱، لینک-۲، لینک-۳
