تحقیقات نشان دادند افت کش DDT که حدود ۱۵۰ سال پیش برای مبارزه با بیماری های ناقل زاد ساخته شده بود، موجب آسیب به محیط زیست، انسان ها و سایرگونه ها می شود. اکنون محققان سعی دارند از طریق اجرای یک رژیم غنی شده با سلنیوم روی موش ها، به ترمیم آسیب سلولی ناشی از این آفت کش بپردازند.
استفاده از DDT در سال ۱۹۷۰ ممنوع شد. بااین‌وجود در کشورهای نواحی حاره ای برای مبارزه با بیماری‌های ناقل‌زاد مانند مالاریا، تب دانگ و زیکا، این ممنوعیت تا حدی برداشته شد. آفت‌کش DDT در بافت‌های چربی ذخیره و حضور آن در طول زنجیره غذایی به‌صورت زیستی تقویت می‌شود. بخشی از سمیت DDT با توانایی آن در ایجاد استرس اکسیداتیو در سلول‌ها مرتبط است. این آفت‌کش تولیدکننده انواع اکسیژن واکنشی است که باعث کاهش کارکرد عادی سلول‌ها، آسیب رساندن به غشاها و تحریک تغییرات متابولیکی شبیه به سلول‌های سرطانی می‌شود. در حال حاضر، محققان دانشگاه Cordoba توانسته‌اند بخشی از آسیب سلولی ناشی از DDT در موش‌ها را ترمیم کنند.
دو نویسنده این مطالعه Noelia Morales و Nieves Abril، می‌گویند: “به موش‌ها یک رژیم غذایی غنی‌شده با سلنیوم شامل مقادیر مشابه هر مکمل ویتامینی که در داروخانه‌ها فروخته می‌شود، داده شد. سلنیوم بر اساس نتایج تحقیقات انجام‌شده، دفاع آنتی‌اکسیدانی را در سلول‌ها تحریک و مانع از حمله می‌شود. این کار تا حدودی مانند یک پروبیوتیک عمل می‌کند که سیستم ایمنی را تحریک و از آسیب‌های بعدی که در اثر مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند باعث شود، محافظت می‌کند.”
علیرغم مزایای زیاد سلنیوم، اثربخشی آن تا حد زیادی به دوز مصرفی بستگی دارد. به این معنی که یک مطالعه اولیه باید بر روی هر فرد انجام شود تا مقدار دقیق موردنیاز برای آن شخص تعیین شود. علاوه بر این، سندروم‌های متابولیکی خاص ناشی از DDT نیز ترمیم نشده‌اند. به همین علت، گروه مطالعاتی در حال حاضر در حال بررسی ظرفیت بازسازی و محافظتی سایر ترکیبات است.
دکتر Nieves Abril، می‌گوید: “در جهان امروز، ما قصد داریم از خود در برابر آفت‌کش‌های خاصی حفاظت کنیم. بنابراین کلید آن یافتن موادی است که میزان متابولیسم پایه را بهبود ببخشد به‌طوری‌که قبل از اینکه آسیب ایجاد شود دفاع صورت پذیرد.”
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
☑ لینک عضویت در زیست فن کشاورزی
☑ لینک عضویت در کانال زیست فن
