✅ برخلاف بسیاری از روش‌های بیوپسی مایع که به دنبال باقیمانده‌های آزاد DNA سلول سرطانی در خون می‌گردند، محققان راهی برای به دست آوردن کل سلول سرطانی طراحی کرده‌اند. در جهت جلوگیری از تشکیل تومور‌های ثانویه، این دستگاه به پزشکان نشان می‌دهد که آیا سرطان در مسیر متاستاز قرار دارد یا نه.
?امروزه روش بیوپسی مایع برای شناسایی دقیق و غیرتهاجمی پیشرفت سرطان به کار می‌رود. تلاش برای پیدا کردن سلول‌های سرطانی در گردش روشی جدید است. چالش این روش این است که میلیون‌ها گلبول قرمز و هزاران گلبول سفید در خون در گردش هستند و تنها تعداد اندکی سلول سرطانی در میان آن‌ها جریان دارند. این روش می‌تواند این سلول‌ها را با دقت بالا شناسایی کند.
?متاستاز فرآیندی است که در آن سرطان می‌تواند از یک اندام به سایر قسمت‌های بدن، معمولاً با ورود به جریان خون، پخش شود. تومو‌های مختلف ارگان‌های خاصی را هدف می‌گیرند. سلول‌های در گردش سرطان سینه، برای مثال، در استخوان، شش و مغز لانه‌گزینی می‌کنند. پیش‌تشخیص سرطان متاستازی به طور کلی سخت است، بنابراین روشی که این سلول‌های توموری در جریان را شناسایی کند قبل از آنکه فرصت تشکیل کلونی جدید داشته باشند، شانس زنده‌ماندن بیمار را افزایش می‌دهد.
?این تراشه شامل ردیف‌هایی از اجزاء بسیار کوچکی است که هر کدام به اندازه یک دهم اینچ (۳ میلی‌متر) قطر دارند. هر جزء یک چاهک دارد که در انتها‌ی آن آنتی‌بادی ها به نانوتیوپ‌های کربن متصل هستند. هر چاهک یک آنتی‌بادی خاص را داراست که به یک گونه از گونه‌های سلول سرطانی براساس نشانگر‌های روی سطح آن متصل می‌شود. با نشانه‌گذاری کردن اجزاء تراشه با آنتی‌بادی‌های طبقه‌بندی شده، می‌توان گونه‌های متفاوت سلول سرطانی را با یک قطره خون شناسایی کرد. نمونه خون بر روی نانوتیوپ‌ها ریخته می‌شود. اگر سلول سرطانی وجود داشته باشد، به آنتی‌بادی مربوط به خود متصل می‌شود. نانوتیوپ‌ها به عنوان نیمه رسانا عمل می‌کنند و این اتصال را به صورت سیگنال های الکتریکی مخابره می‌کنند. صحت هر سیگنال مثبت با تشخیص‌های بعدی پاتولوژیک بررسی می‌شود.
?در آزمایشگاه، محققان می‌توانند همه ۱۷۰ چاهک تراشه را تنها با ۰.۸۵ میلی‌لیتر خون پر کنند. با این مقدار کم نمونه، محققان ۱ تا ۱۰۰۰ سلول را با هر تراشه شناسایی می‌کنند. کارایی این روش ۶۲ تا ۱۰۰ درصد است.
?برخلاف سایر روش‌های بیوپسی مایع که با استفاده از دستگاه‌های میکروفلوئیدی سلول‌های سرطانی عبوری را شناسایی می‌کنند، این تراشه کارایی و دقت بالاتری دارد.
?تراشه می‌تواند به اگزوزوم‌ها (اندامک‌هایی که به عنوان بیومارکر‌های سرطان تهاجمی عمل می‌کنند.) نیز متصل شود. اگزوزوم‌ها ساختار‌های گریزان ۳ نانومتری هستند که برای تشخیص با دستگاه‌های دیگر بیوپسی مایع، مانند دستگاه‌های میکروفلوئیدی، بسیار کوچک هستند و با نیرویی که وارد می‌شود از بین می‌روند. اما این دستگاه قابلیت تشخیص سلول سرطانی و اگزوزم را مستقیماً روی تراشه دارد. اهمیت آن در این است که پروتئین‌های رها شده در اگزوزوم‌ها می‌توانند واکنش‌هایی را به راه بیندازند که مانع اصلی در رساندن مؤثر داروی سرطان و درمان است.
?ترجمه: ریحانه خالقی
✅ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
خیلی عالی بود