علائم بیماری پارکینسون شامل لرزش، بویایی، مشکلات عصبی و روانپزشکی است. با این‌حال، بسیاری از مردم تا زمانی‌که بیماری آن‌ها پیشرفت چندانی نداشته باشد، نمی‌توانند آن را تشخیص دهند. اخیرا گروهی از محققان از یک حسگر تنفسی برای تشخیص زود هنگام پارکینسون استفاده کرده‌اند. نتایج این مطالعه در مجله ACS Chemical Neuroscience منتشر شده‌است.
توجه به اساس بیماری‌زایی پارکینسون در تشخیص بیماری بسیار مفید خواهد بود، به‌طوری‌که هرساله در آمریکا حدود ۶۰،۰۰۰ مورد بیماری از روی اختلالات حرکتی بیماران تشخیص داده می‌شود. در عین حال که اکثر بیماران علائم بیماری را تجربه می‌کنند، بسیاری از نورون‌های تولید کننده دوپامین خود را از دست می‌دهند. تشخیص مراحل اولیه پارکینسون می‌تواند این امکان را برای بیماران فراهم کند که بتوانند بسیار سریع‌تر از درمان‌های نوروپروکتیو بهره‌مند شوند.
برای این منظور، سال‌ها قبل گروهی از محققان به‌سرپرستی دکتر جان ام.پی و دکتر فینبرگ دستگاهی را تعبیه کرده‌اند که متشکل از ۴۰ حسگر مبتنی بر نانو ذرات طلا یا نانولوله‌های کربنی تک دیواره بود. هر حسگر دارای ضمیمه شیمیایی مختلف است که با مولکول‌های ناپایدار خاص موجود در بازدم متصل شده و مقاومت الکتریکی حسگر را تغییر می‌دهد.
این دستگاه تفاوت‌های موجود در بازدم بیماران مبتلا به پارکینسون تحت درمان و افراد سالم را تشخیص می‌دهد. سپس این تیم تحقیقاتی توانایی دستگاه را در تشخیص تفاوت‌های مولکول‌های تشکیل‌دهنده بازدم بیمارانی که در مراحل اولیه بیماری قرار دارند و هنوز تخت درمان بیماری قرار نگرفته‌اند را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها برای این منظور، دستگاه را برروی بازدم ۲۹ بیماری که به‌تازگی بیماری آن‌ها تشخیص داده شده‌است و هنوز تحت درمان قرار نگرفته‌اند، آزمایش کردند.
مقایسه خروجی حسگر ۱۹ فرد در گروه شاهد با گروه سنی مشابه، نشان داد که این دستگاه با ۷۹ درصد حساسیت، ۸۴ درصد اختصاصیت و ۸۱ درصد دقت در تشخیص زودهنگام بیماری موفق عمل کرده‌است و بهتر از یک تست کوچک تشخیصی و تقریبا به‌خوبی یک اسکن اولتراسوند مغز عمل می‌کند.
اگرچه بهبود و اعتبار بیشتر این دستگاه نیازمند مطالعات دیگر است، محققان معتقدند که این دستگاه، به‌عنوان یک سیستم کوچک قابل حمل، امکان غربالگری افراد در معرض خطر را بدون نیاز افراد متخصص فراهم خواهد کرد.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
