گروهی از محققان دانشگاه کوپنهاگن دانمارک از فرآیندی که بدن برای تثبیت DNA استفاده می‌کند، تصویربرداری کردند که می‌تواند پیامدهای مهمی در راستای توسعه درمان‌های سرطان داشته باشد. این مطالعه نشان می‌دهد که بدن چگونه DNA آسیب‌دیده را ترمیم و تثبیت می‌کند.
به گفته محققان، این یافته‌ها کمکی به توضیح این نکته است که چرا افرادی که در پروتئین‌های خاص خود دچار نقص‌های ارثی یا اکتسابی هستند نمی‌توانند DNA خود را پایدار نگه دارند. این تیم با استفاده از میکروسکوپی با وضوح بسیار بالا، توانستند از سلول‌ها تصویربرداری کرده و نحوه ترمیم DNA را مشاهده کنند.
دو پروتئین به نام‌های ۵۳BP1 و RIF1 برای ساختن یک داربست سه بعدی در اطراف رشته‌های DNA شکسته‌شده ایجاد می‌شوند. سپس این ساختار به صورت موضعی پروتئین‌های مخصوص ترمیم را با هزینه کم تغلیظ می‌کند که برای ترمیم بدون خطای DNA آسیب‌دیده بسیار ضروری هستند.
بررسی مکانیسم‌های دفاعی طبیعی بدن به محققان این امکان را می‌دهد تا چگونگی ارتباط پروتئین‌های خاص و شبکه برای ترمیم DNA آسیب‌دیده را بهتر درک کنیم. استاد مرکز بنیاد نوو نوردیسک مرکز تحقیقات پروتئین در دانشگاه کوپنهاگن، Jiri Lukas گفت: “این فرصتی برای یادگیری هرچه بیشتر در مورد چرایی و چگونگی انواع آسیب‌ها به DNA است که باعث بروز بیماری‌های مختلف شده و امکان طراحی دارو برای درمان بیماران دارای پروتئین‌هایی با DNA ناپایدار را فراهم می‌آورد.”
محققان می‌گویند در مرحله بعدی، قصد دارند با دقت بیش‌تری به بررسی محل دقیق پروتئین‌های مربوط به ترمیم آسیب DNA بپردازند. امید است که این سطح از تنظیم بتواند اهداف دارویی جدیدی را آشکار سازد که در درمان‌های فعلی سودمند واقع شوند.
