تضعیف بیماری هانتینگتون در موش ازطریق یک برنامه سختگیرانه غذایی!

✅ تحقیق جدید از دانشگاه British Columbia نشان میدهد که به دنبال یک برنامه غذایی سختگیرانه میتوان به پاکسازی پروتئین مسئول بیماری هانتینگتون کمک کرد.
?بیماری هانتینگتون(HD) یک اختلال ارثی و پیشرونده است که موجب مشکلات روانی و حرکات غیرارادی میشود. علائم در بزرگسالی ظاهر شده و با گذشت زمان بدتر میشوند. از هر دو کودک متولد شده از والدین مبتلا به HD یک کودک احتمال به ارثبردن بیماری را دارد که ناشی از تجمع پروتئین جهشیافته هانتینگتین( mHTT ) است.
?دانشمندان از روش تحریک اتوفاژی با محدود کردن دسترسی به غذا در موش مبتلا به HD به مدت ۶ ساعت در هر روز استفاده کردند. این کار سطوح mHTT در مغز را بهطور قابل توجهی پایین آورد.
?دکتر Ehrnhaefer نویسنده ارشد مقاله میگوید: «مشخص شدهاست که جنبههای خاصی از اتوفاژی در بیماران مبتلا به هانتینگتون بهدرستی عمل نمیکند. یافتههای ما حداقل در موش نشان میدهند هنگامیکه غذا خوردن، سریع و محدود به زمانهای تنظیم شده خاص، بدون خوردن میان وعده، باشد، بدن شروع به افزایش مکانیسم اتوفاژی میکند که میتواند به سطوح پایینتر mHTT در مغز کمک کند».
?محققان همچنین نشانهای یافتند مبنیبر اینکه چرا موشهایی که بیان کننده شکل اصلاح شدهای از ژن HD هستند، هیچ علائمی از هانتینگتون را نشان نمیدهند. اصلاحات ژنتیکی از شکسته شدن پروتئین mHTT یا جدا شدن آن در یک محل خاص جلوگیری میکنند. این موشها میزان بالاتری از اتوفاژی را نسبت به موشهای با mHTT منظم و قابل شکستن داشتند که نشان میدهد محل شکستن برای تنظیم اتوفاژی مهم است. درحالیکه راهکارهای درمانی کنونی برای کاهش mHTT، ژن هانتینگتون را هدف قرار دادهاند، این تحقیق پیشنهاد میکند که یکی دیگر از راهکارهای بالقوه درمان، تحریک اتوفاژی است که یا از طریق رژیم غذایی و یا توسعه درمانهایی که محل تقسیم را هدف قرار میدهند، انجام میشود.
?همکار پژوهشی این تحقیق ،Martin اظهار میکند: «ظاهراً یافتهها نشان میدهند که تغییرات اندک در سبک زندگی میتواند بر روی HD اثرگذار باشد. در حال حاضر هانتینگتون یک بیماری مخرب است که به مطالعات بیشتری نیاز دارد. اما شاید چیزی به سادگی یک برنامه رژیمی اصلاح شده بتواند فوایدی را برای بیماران به همراه داشته باشد و مکمل برخی درمانهای موجود در آزمایشهای بالینی باشد».
?مترجم: مژگان برات زاده
☑عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی