تعامل بین سلول‌های تومور و سلول‌های ایمنی در سرطان ریه
تحقیقات دانشگاه یوتا، بینش جدیدی را در زمینه محیط اطراف انواع تومورهای ریه ایجاد کرده است و چگونگی تأثیر این اکوسیستم‌های سلولی پیچیده بر روی پاسخ به درمان را بررسی می‌کند. سرطان ریه علت اصلی مرگ در میان مردان و زنان است. به گفته انجمن سرطان آمریکا، این بیماری سالانه افراد بیش‌تری را در مقایسه با سرطان‌های کولون، پستان و پروستات از بین می‌برد. بنابراین، کشف پیش‌سازها و عوامل مرتبط با سرطان ریه، هدف اصلی دانشمندان در جهت بهبود نتایج سرطان بوده است.
سلول‌ها در جوامع پیچیده و مجزایی زندگی می‌کنند که دانشمندان آن‌ها را تحت عنوان محیط‌های میکروسکوپی می‌نامند. این محیط‌ها، ویژگی‌های بسیاری دارند که بر چگونگی رشد سلول، نحوه رفتار و چگونگی ارتباط آن با سلول‌های مجاور تأثیر می‌گذارد. در مورد سرطان، محققان در پی فهم محیط میکروسکوپی تومور برای شناسایی رویکردهای احتمالی درمان هستند.
به گفته محققان، انواع مختلف سلول‌های تومور با انواع مختلف سلول‌های ایمنی تعامل دارند و سلول‌های ایمنی عملکردهایی دارند که می‌توانند به تومور کمک کرده یا به آن آسیب بزنند. اساساً تومورها، این سلول‌های ایمنی را برای انجام وظایف خود، به کار می‌گیرند. به‌طور قابل توجهی، انواع مختلف تومورهای ریه بسیاری از سلول‌های ایمنی را فرا خواندند.
این محققان با استفاده از یک مدل حیوانی رشد یافته در آزمایشگاه و با کمک تکنولوژی پیچیده توالی‌یابی تک‌سلولی، نشانه‌هایی از ایفای نقش نوتروفیل‌ها در انواع مختلف سرطان ریه را یافتند. در انسان‌ها و دیگر موجودات زنده، نوتروفیل‌ها “اولین پاسخ‌دهندگان” بدن به آسیب هستند. نوتروفیل‌ها در محل‌های تروما مانند محل بریدگی حضور دارند و بخشی از پاسخ ایمنی ذاتی بدن برای مبارزه با تومور محسوب می‌شوند. پیش از این مشخص شده بود که پیش‌آگهی ضعیف در سرطان ریه و پاسخ ضعیف به درمان ایمونوتراپی برای سرطان ریه با سطوح بالایی از نوتروفیل‌ها همراه بوده است.
ارتباط حضور بالای نوتروفیل‌ها با پاسخ ضعیف به ایمنوتراپی به این معنی است که نوتروفیل‌ها می‌توانند هدف دانشمندان برای توسعه درمان‌های جدید جهت کمک به افرادی باشند که به داروهای موجود به خوبی پاسخ نمی‌دهند. محققان متوجه شدند که تومورها رفتار نوتروفیل‌ها را با مهار نقش‌های طبیعی آن‌ها و تحت تأثیر قرار دادن آن‌ها به واسطه رفتارهای حمایت کننده از رشد تومور، تغییر دادند.
مدل‌های حیوانی، ابزارهای قدرتمندی هستند که بسیاری از ویژگی‌های تومورهای انسانی را منعکس می‌کنند. محققان با استفاده از این مدل‌ها، نشان دادند که سلول‌های سرطانی چگونه محیط میکروسکوپی خود را تغییر داده و این محیط میکروسکوپی تغییر یافته چگونه به نوبه خود به نفع سلول‌های سرطانی عمل می‌کند.
در مراحل بعدی تحقیق، آن‌ها قصد دارند که نحوه کمک نوتروفیل‌ها به تومورها را مشخص کرده و تعیین کنند که آیا تغییر نوتروفیل‌ها می‌تواند پاسخ به درمان‌های سرطان ریه را بهبود ببخشد یا خیر.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
