تغییرات اپیژنتیک مرتبط با احتمال مرگ

تغییرات شیمیایی زیادی در ژنوم هستند که مشخص میکنند یک ژن بیان یا غیرفعال بشود. گروههای متیل در DNA نقشی کلیدی در تنظیم بیان دارند. سبک زندگی و شرایط محیطی بر متیلاسیون ژنوم موثر هستند. هماکنون رابطهی این متیلاسیون و بیماریهایی همچون سرطان مشخص شده است. اما چنین تغییراتی چه رابطهای با سلامت یک فرد و استعداد او برای ابتلا به یک بیماری دارند؟
دانشمندان در مرکز تحقیقات سرطان آلمان در هایدلبرگ در پی پاسخ به این پرسش هستند. در مطالعهای که این گروه اخیراً انجام دادهاند، نمونهی DNA خونی ۱۹۰۰ مورد شرکتکننده بررسی شده است. میدانیم که گروههای متیل فقط در بلوکهای CpGp مشاهده میشوند. محققان برای حدود ۵۰۰۰۰۰تا از این نواحی رابطهی آماری بین سطح متیلاسیون و شانس زندهمانی را بررسی کردهاند. در نهایت مشخص شد تنها ۵۸ ناحیه CpGp هستند که متیلاسیون آنها رابطهی قوی با احتمال مرگ دارد.
این ۵۸ ناحیه همه در مناطقی از ژنوم واقعند که بین آنها و بیماریهای مختلفی رابطه وجود دارد. ۲۲تا از این ۵۸ منطقه با تأثیرات سیگار کشیدن در رابطه هستند. بنابراین سیگار کشیدن بیشترین تأثیر اینچنینی را بر ژنوم فرد دارد.
همینطور دانشمندان ۱۰ ناحیه را که بیشترین ارتباط را با احتمال مرگ داشتند مشخص کردهاند. شرکتکنندگانی که یک وضعیت متیلاسیون «نامطلوب» را در ۵ یا بیش از ۵تا از این نواحی نشان میدهند، خطر مرگ در طول ۱۴ سال دوره مطالعه داشتند که ۷ برابر آنهایی است که متیلاسیون غیرمعمولی نداشتند.
این مطالعه نشان میدهد که متیلاسیون DNA بیشترین ارتباط را با شانس زندهمانی فرد، در بین موارد مطالعه شده از جمله SNPها دارد.
نتایج این تحقیق در مجلهی Nature Communications منتشر شده است.
ترجمه : کسری طباطبایی