تغییرات باکتری‌های روده بعد از تروما
✅ تغییرات عمده در تعادل و آرایش باکتری‌های روده در عرض 72 ساعت پس از آسیب جدی تروما اتفاق می‌افتد. این تغییرات ممکن است بر احتمال بهبود یا مرگ اثر بگذارد و همچنین پزشکان را قادر می‌سازد تا از بیماری‌های وخیم جلوگیری کنند.
? روده نقش مهمی در پاسخ به آسیب دارد و ترکیب باکتری‌های روده (میکروبیوم) با جنبه‌های مختلف سلامت انسان در ارتباط است. تمام این بیماران پس از متحمل شدن آسیب‌های متعدد و یا جدی، در یک مرکز آسیب‌های بزرگ تحت مراقبت ویژه قرار گرفتند. نمونه‌ها در زمان پذیرش بیماران و سپس 24 و 72 ساعت بعد از آن نیز جمع‌آوری شدند. این نمونه‌ها با نمونه‌های مدفوع 10 بیمار دیگر که در همان مرکز تحت درمان بودند مقایسه گردید. بیماران گروه دوم آسیب جدی ندیده بودند و یا نیاز به مراقبت‌های ویژه نداشتند.
? در نتایج نمونه‌برداری بعد از گذشت 72 ساعت، باکتریوئیدس (bacteroidetes)، فوزوباکتریوم (fusobacteria) و خانواده وروکومیکروبیاسه (verruccomicrobiaceae) از بین رفته بودند، در حالی که افزایش تعداد در گونه‌های انتروکوک ( enterococci) و کلستریدیا (clostridia) مشاهده گردید. محققان معتقدند که مدت زمان کوتاه بروز این تغییرات نیز قابل توجه است. تغییرات نسبتاً سریع در میکروبیوم روده نشان‌دهنده یک پدیده حیاتی ناشناخته قبلی است که ممکن است بر دوره بالینی و عواقب یک آسیب جدی تأثیرگذار باشد.
? این پژوهشگران اذعان دارند که اندازه نمونه مورد آزمایش کم است و قبل از نتیجه‌گیری دقیق درباره تأثیر احتمالی این تغییرات میکروبی، مطالعه بر روی تعداد بسیار زیادی از بیماران لازم است. اما آن‌ها با اشاره بر سایر مطالعات مرتبط، از جمله مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که بیماری‌های وخیم ممکن است با تغییرات بالینی قابل توجه در میکروبیوم در ارتباط باشد و تحقیقات اخیر بر روی بیماران مبتلا به سوختگی، تغییرات مهمی در ترکیب و تعداد باکتری‌های روده نشان داد که ممکن است با افزایش خطر ابتلا به ایجاد عفونت خونی (sepsis) همراه باشد.
? از طرف دیگر محققان اظهار دارند که اجتماع باکتری‌های روده شناخته‌شده است که التهاب را تعدیل می‌کند و به طیف وسیعی از پیامدهای بالینی در بیماری‌های وخیم مرتبط است. اجرای یک رژیم غذایی پروبیوتیک یا هدایت تغییرات ترکیب میکروبی پس از آسیب جدی ممکن است به عنوان یک ابزار قدرتمند در مراقبت‌های حیاتی مطرح شود. درک بهتر ماهیت این تغییرات بعد از آسیب ممکن است به توانایی مداخله در مسیرهای بالینی پاتولوژیک منجر شود.
ترجمه: فائزه ابوطالبی
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن
