پروتئین تاو، در بدن در تنظیم رشد نورون‌ها، انتقال سیگنال نورونی و فعالیت اعضاء سایتواسکلتی به نام میکروتوبول‌ها نقش دارد. اما تاو در مغز افراد مبتلا به آلزایمر دچار تاخوردگی‌های اشتباهی شده است که منجر به ایجاد تجمعات غیر نرمالی در مغز به نام تنگل‌های نوروفیبریلاری می‌شود.
سلول‌ها در بدن به طور گسترده‌ای با اضافه کردن گروه‌های شیمیایی دیگر به پروتئین تاو آن را تغییر می‌دهند . به این تغییرات، تغییرات پس از ترجمه‌ی پروتئین یا PTMs گفته می شود. مطالعه این تغییرات تا کنون تنها برروی نوع خاصی از آن‌ها به نام فسفریله شدن در انتهای کربوکسیله تاو صورت گرفته است. بنابراین کد تغییرات تاو، چگونگی تأثیر این تغییرات بر رفتار و پتانسیل تجمعات تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده‌است.
اکنون پس از سه سال تلاش پی‌در‌پی، تعدادی از دانشمندان در لوزان موفق به ایجاد یک فرم نیمه سنتزی تاو شدند که می‌تواند شناخت ما را از تغییرات تاو افزایش دهد.
این دانشمندان توانستند چهار قطعه بسازند که در کنار هم انتهای کربوکسیله پروتئین تاو و محل اتصال میکروتوبولی آن را تشکیل می‌دهند، جایی که محل بیش‌ترین تغییرات تاو می‌باشد. آن‌ها سپس از واکنش های لیگاندی برای یکی کردن این قطعات و یک قطعه آمینی بیان شده توسط باکتری برای ایجاد پروتئین تاو کامل استفاده کردند.در این شرایط محققان قادرند قبل از مرحله یکی کردن قطعات، هر یک از دومین‌های سنتزی را با یک یا تعداد بیش‌تری از PTMs تغییر دهند.
آن‌ها هم‌چنین به کمک این روش، توانستند نشان دهند استیله کردن در محل لایزین ۲۸۰ در دومین متصل شونده به میکروتوبول سبب افزایش قابل توجه تجمعات پروتئین تاو می‌شود.
? مترجم: پریسا ایلون
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
☑ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑ عضویت در کانال زیست فن
