بر طبق یک مطالعه بین‌المللی، دلیل احساس تنهایی و یا نحوه انجام فعالیت‌های خاص اجتماعی می‌تواند در ژن‌های ما نهفته باشد. محققان تقریبا نیم میلیارد ژن را تجزیه و تحلیل کرده و به سوالات خود در مورد تنهایی و اجتماعی شدن پاسخ دادند. این پژوهشگران ۱۵ ناحیه ژنی مرتبط با تنهایی را کشف کردند و پیوندهای ژنتیکی را به انتخاب فعالیت اجتماعی خاص ارتباط دادند؛ به عنوان مثال، پیوستن به یک باشگاه ورزشی یا رفتن به ورزشگاه همگی از ژن‌ها شروع می‌شوند.
جان پری و همکارانش تغییر ژنتیکی ۴۸۷.۶۴۷ شرکت کننده در Biobank انگلیس را بررسی کردند که سوالات پرسشنامه را در مورد تنهایی، فرکانس تعاملات با دیگران و کیفیت این تعاملات پاسخ داده بودند. سوالاتی مانند اینکه آیا افراد به یکدیگر اعتماد دارند یا خیر.
محققان از یک روش تحقیق، ارتباطی چندگانه ژنوم استفاده کردند تا بتوانند چگونگی عملکرد ساختار ژنتیکی فرد و حساسیت او به تنهایی را تعیین کنند. تنوع در ۱۵ جایگاه ژنومی با انزوای اجتماعی در این گروه از مردم ارتباط داشت.
تجزیه و تحلیل‌های بیشتر به مشارکت در فعالیت‌های خاص مانند رفتن به میخانه، بودن در یک گروه مذهبی یا بخشی از باشگاه ورزشی یا سالن ورزشی، که تفاوت های ژنتیکی ریز دانه‌ای را نشان می‌دهد، پرداخت. گروه همچنین شباهت ها را برای انتخاب یک فعالیت خاص تعیین کرد.
علاوه بر این، نویسندگان گزارش دادند که تنوع ژنتیکی ممکن است تنهایی را تحت تأثیر قرار دهد، و نیز می‌تواند بر صفات روانی و روان شناختی نظیر روان رنجوری یا رضایت ذهنی و همچنین ویژگی‌های جسمی مانند شاخص توده بدنی تأثیر داشته باشد.
این نتایج نشان می‌دهد که ممکن است ارتباط ژنتیکی بین انزوای اجتماعی، سلامت روان و سلامت قلب و عروق وجود داشته باشد.
نهایتاً محققان یادآور شدند که این یافته‌ها براساس تجزیه و تحلیل خود گزارشگری و ارتباطات بوده؛ لذا لزوم مطالعات بیشتر برای تایید هرگونه علتی که ممکن است شناسایی انواع ژنتیک را در این فرآیندها فراهم کند، حیاتی است.
✳️ مترجم: آزاده داودی
