روشی برای قانعکنندهتر شدن «تطابق کروموزوم Y» در دادگاه برای جرایم جنسی

✅یک راهحل جدید و قابلفهم که ازنظر پشتوانه علمی برای ارائه مدرک بر اساس تطابق کروموزوم Y در دادگاه بهاندازه کافی قوی است، میتواند تکلیف بعضی استدلالهای گمراهکننده برپایه DNA را که گاهی اوقات در پروندههای تجاوز جنسی به کار میروند، روشن کند.
?فرض کنید که شما بهعنوان عضو هیئتمنصفه با مردی متهم به تجاوز جنسی مواجه شدهاید و به شما گفتهشده که کروموزوم Y متهم با نمونه DNA که از محل وقوع جرم بهدستآمده است، مطابقت دارد، ولی سند محکم دیگری برای متهم کردن او به جرم اعلامشده وجود ندارد. آیا این مدرک برای گناهکار دانستن او کافی است؟
?قبل از اینکه بتوانید تصمیمی با این اهمیت بگیرید، شما از دادگاه انتظار دارید برای شما روشن کند که این نوع اسناد چقدر میتوانند دقیق باشند. بااینوجود میدانیم که پروفایلهای کروموزوم Y به مدت ۲۰ سال در سراسر دنیا در دادگاههای جنایی مورداستفاده قرار میگرفتهاند و طی این مدت سیستم قضایی، به تجربه قابلتوجهی در این زمینه دستیافته است.
?مشکل موجود با اسناد بر پایه کروموزوم Y
?مشکل اساسی که نه دادگاهها و نه تحقیقات دانشگاهی تاکنون نتوانسته بودند بهدرستی آن را بهحساب بیاورند این است که پروفایل کروموزوم یک مرد با پروفایل پدرش و پدربزرگش و احتمالا خیلی از نسلهای قبل از خودش مشترک است!
?اما به نظر میرسد محققین دانشگاه ملبورن استرالیا، راهحل مناسبی برای این مشکل پیدا کردهاند. پروفسور اندرسون، نرمافزار خود را طوری برای این مشکل به کار برده که ما اکنون میتوانیم آمار احتمالی افراد مذکر با پروفایل Y مشابه در یک جمعیت آماری و پیامدهای ممکن وابستگی فامیلی آنها را، به دادگاه اطلاع دهیم.
?این نرمافزار تعداد مردان با پروفایل مشترک را تحت سناریوهای مختلف براساس شبیهسازی تاریخی جمعیت هدف، مورد بررسی قرار میدهد. نتیجهها همچنین میتوانند با اطلاعات پایگاه داده انطباق داده شوند که البته تأثیر این روش معمولا بسیار پایین است.
?دادگاه سپس باید تصمیم بگیرد که آیا شواهد کافی دیگری برای شناسایی مظنون بهعنوان منبع کروموزوم Y صحنه جرم در اختیار دارد تا احتمال محکومیت اشتباه متهم بهجای یکی از خویشان دورش به حداقل ممکن برسد یا خیر. به گفته محققین دانشگاه ملبورن: «ما باور داریم که شیوه جدیدمان ازنظر علمی، قویتر از شیوههای قبلی است و دادگاهها راحتتر میتوانند آن را درک و بررسی کنند.»
?نتایج این پژوهش در نشریه PLOS Genetics منتشر شده است.
?ترجمه: مریم باورساد
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن