ویروس هاری هر ساله باعث مرگ ده‌ها هزار نفر می‌شود. این ویروس توانایی کم‌نظیری در وارد شدن به سلول عصبی و آلوده کردن بافت مغز دارد. ویروس هاری که به طور عمده از طریق گاز گرفتن حیوانات بیمار وارد بدن انسان می‌شود، طوری تکامل یافته که می‌تواند سلول عصبی را در اختیار بگیرد (اصطلاحاً hijackکند ) و به این ترتیب از غشای مغزی-خونی رد شود. حال دانشمندان تلاش دارند تا با تقلید از این توانایی ویروس هاری، بتوانند نانوذرات از بین‌برنده‌ی تومورهای مغزی را وارد این تومورها کنند.
در پژوهشی که به تازگی انجام شده، دانشمندان با طراحی نانوذرات طلای میله‌ای شکل (هم‌شکل ویروس هاری) که سایز مشابه ویروس دارند و با بعضی پروتئین‌های سطحی ویروس پوشیده شده‌اند، موفق به کاهش سایز تومور در مغز موش شدند.
این نانوذرات با خود دارویی حمل نمی‌کنند، ولی پوشش پروتئینی‌شان به آن‌ها کمک می‌کند که وارد سیستم عصبی شوند. در عین حال، این میله‌های کوچک طلایی می‌توانند نور لیزر را جذب کنند و با افزایش دما بافت مجاورشان را از بین ببرند. وقتی این نانوذرات وارد بافت مغز می‌شوند، خیلی سریع اطراف تومور مغزی تجمع می‌کنند. سپس با تاباندن یک اشعه نور فروسرخِ نزدیک، دمای آن‌ها تا نزدیک ۵۰ درجه سلسیوس افزایش می‌یابد. این نور به پوست و استخوان در مسیر خود آسیبی نمی‌زند ولی حرارت ناشی از نانوذرات می‌تواند بافت اطراف را از بین ببرد.
اینکه چگونه نانوذرات می‌توانند خود را به سلول‌های تومور برسانند هنوز مشخص نیست و همین مسئله می‌تواند باعث نگرانی‌هایی، بخصوص درباره تجمع نانوذرات در بافت‌های غیرتوموری بشود.
مطالعات بر روی مکانیزم هدف‌گیری تومور توسط نانوذرات ادامه دارد.
ترجمه: کسری طباطبایی
