خروج آسان پروتئین‌ها و سلول‌ها از محیط کشت‌های ۳ بعدی به کمک هیدروژل ها
✅ هیدروژل‌ها شبکه‌های پلیمری‌ای هستند که به دلیل خواص شبه زیستی‌شان، می‌توان از آن‌ها در تحقیقات دارو رسانی (drug delivery) و سلول درمانی استفاده کرد.
هیدروژل‌های قدیمی که از پلیمرهای مصنوعی یا بیومولکول‌های طبیعی ساخته می‌شدند، یک چهارچوب اثرناپذیر را برای مولکول‌ها یا سلول‌ها مهیا می‌کردند که به دلیل پویا نبودنشان امکان استفاده از آن‌ها در پروسه‌هایی مثل تکوین سلول‌ها و بافت‌ها وجود نداشت.
نور عاملی است که می‌تواند بیومولکول‌ها و رفتار سلول‌ها را کنترل کند. چالشی که دانشمندان در رابطه با استفاده از نور در جهت ایجاد هیدروژل‌های پاسخ‌دهنده به نور داشتند این بود که امکان اتصال و اسمبلی پروتئین‌های حساس به نور به منظور تولید سوپر مولکول وجود نداشت، چرا که آن پروتئین‌ها بعد از اتصال و اسمبلی، عملکردشان را از دست می‌دادند.
اما طی تحقیقات جدید، دانشمندان کشور هنگ‌کنگ موفق به ساخت یک هیدروژلِ وابسته به B12 که حساس به نور است شده‌اند. آن‌ها این کار را با متصل کردنِ پروتئین‌های CarHC به یکدیگر که گیرنده ی‌نور هستند انجام دادند.
این هیدروژل در تاریکی با تترامر شدنِ CarHC ایجاد می‌شود. با در معرض نور قرار دادن این هیدروژل، اسمبلی‌های CarHC از هم گسسته شده و ژل تبدیل به محلول می‌شود. این تغییر حالت که انتقالِ gel-sol نام دارد، امکان خروج راحتِ فیبروبلاست‌های ۳T3 و سلول‌های بنیادی مزانشیمالِ انسانی را از محیط‌های کشت ۳ بعدی به صورت زنده مهیا می‌کند.
?ترجمه: مرتضی احمدزاده
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن
