محتویات میتوکندریایی سلول که در زمان تروما به محیط خارج سلولی تخلیه می‌شوند، پتانسیل ایجاد یک پاسخ ایمنی کشنده در حد عفونت باکتریایی را دارند. یکی از پپتیدهایی که در این شرایط رها می‌شود N-formyl است و محققان می‌گویند اگر دارویی بتواند N-formyl را از محیط بدن پاک کند می‌تواند بقا را نیز افزایش دهد. در این راستا داروی دفورمیلاز (deformylase) یا ترکیباتی مشابه آن ممکن است روزی تبدیل به یک درمان جدید برای سندرم پاسخ ایمنی سیستمیک شوند، سندرمی که در واکنش التهابی بدن در برابر تروما یا عفونت ایجاد می‌شود.
میتوکندری‌ها موتورخانه‌های هر سلول‌اند و زمانی که به آن‌ها آسیبی وارد شود دیواره آن‌ها شکسته خواهد شد و محتوای درونی آن‌ها وارد جریان خون می‌گردد. میتوکندری‌ها از پپتید N-formyl برای تولید انرژی سلول بهره می‌برند اما زمانی که حجم این پپتید بیرون از موتورخانه بالا باشد می‌تواند برای بدن آسیب‌رسان باشد، از طرفی داروی دفورمیلاز می‌تواند این پپتید را غیرفعال کند زیرا گروه فرمیل (ترکیب کربن و اکسیژن با یک هیدروژن) موجود در ساختار شیمیایی N-formyl را می‌شکند .
گروه فرمیل بخشی از ساختار پروتئینی هر باکتری است و در ۱۳ پروتئینی که میتوکندری می‌سازد نیز گروه فرمیل وجود دارد. در شرایط عادی میتوکندری می‌تواند این پروتئین‌ها را خنثی کند و تنها شکل بی‌خطر آن‌ها را رها می‌سازد.
دکتر Martinez Quinones می‌گوید: «با استناد به تئوری خطر و با توجه به اینکه میتوکندری‌ها در گذشته باکتری بوده‌اند پس زمانی که محتویات آن‌ها در بدن تخلیه شود، واکنش ایمنی بدن نیز مشابه زمانی خواهد بود که یک عامل باکتریایی وارد بدن شود از جمله افزایش ضربان قلب، تب، افت فشار خون و تعریق. در این شرایط از آنتی‌بیوتیک‌ها برای مهار آبشار تخریبی استفاده می‌شود اما تاکنون آنتی بیوتیکی علیه پروتئین‌های میتوکندری شناخته نشده است.
دفورمیلاز یا ترکیباتی مشابه آن این قابلیت را دارند که در آینده نه چندان دور علیه عفونت ناشی از عامل خارجی و یا باکتری‌های درون بدن خودمان مورد استفاده قرار گیرند.
مطالعه‌ای که پنج سال گذشته انجام شد نشان می‌داد پپتید N-formyl اثر شل کنندگی بسیار قوی بر شریان‌هایی که در رت، خون را از آئورت وارد سیستم گوارشی می‌کنند دارد. هنگامی که فردی دچار تروما می‌شود نیز عروق بدن گشاد می‌شوند و فشار خون بدن کاهش می‌یابد.
از طرفی مطالعاتی که تاکنون انجام گرفته نشان می‌دهد هنگام درمان با دفورمیلاز یک افزایش قابل توجه در عملکرد عروقی حیوانات بوده است به این معنی که عروق بدن قابلیت انقباضی خود را حفظ می‌کنند و از این طریق هنگام مواجهه با تروما از افت فشار خون جلوگیری می‌کنند.
☑️ لینک خبر
