دارو رسانی توسط سلول‌های بنیادی اصلاح شده در درمان سرطان

با تکامل انسان، سرطان نیز به موازات آن تکامل می­‌یابد و یافتن روش‌های درمانی کارآمد برای بیماران سرطانی سخت‌تر می‌­شود. علاوه بر طراحی داروها، رساندن این داروها به اعضای هدف نیز چالش بزرگی است که جامعه تحقیقاتی سرطان با آن روبه‌رو است.

نقش کریسپر در درمان سرطان

دارو های بر پایه ی اپی ژنتیک برای درمان سرطان

بسیاری از گروه‌های تحقیقاتی سعی کرده‌اند تکنیک‌هایی برای رساندن موثر داروهای ضد سرطان به تومورها ایجاد کنند. تحقیقات نشان داده‌است که می‌توان از سلول‌­های بنیادی مزانشیمی (MSC) استفاده کرد. این سلول­‌ها توانایی خاصی در یافتن و حرکت به سمت تومورها دارند. سلول‌های بنیادی مزانشیمی می­‌توانند داروهای ضد سرطان را دریافت کرده و به تومورها برسانند. با این حال، مطالعات آزمایشگاهی نشان می‌دهد که ظرفیت سلول‌های بنیادی مزانشیمی در پذیرش دارو محدود است و با دریافت داروها، توانایی زنده ماندن و مهاجرت خود را از دست می‌دهند.

محققان با استفاده از لیپوزوم‌­ها توانستند داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین (DOX) را به سلول­‌های بنیادی موش منتقل کنند. لیپوزوم فسفولیپید کروی و بسته است و درون خود یک حفره را تشکیل داده که قادر به حمل برخی از محلول‌های آبی و سایر ترکیبات مانند داروها می‌باشد.

پژوهشگران دریافتند که سلول­‌های بنیادی مزانشیمی مملو از دارو( DOX-Lips ) می‌­توانند سلول­‌های سرطانی روده بزرگ موش را که در آزمایشگاه رشد کرده­، پیدا کنند. این MSC های اصلاح شده نه تنها می‌توانند مقدار قابل توجهی از دارو را حمل کنند، بلکه آن را به طور کارآمد در داخل سلول‌های سرطانی هدف تحویل می‌دهند.

برای آزمایش اینکه آیا این ویژگی در سیستم زنده تکرار می شود، آن‌ها از یک مدل موش مبتلا به سرطان پوست و ریه استفاده کردند. آن‌ها دریافتند که در هر دو مورد ، DOX-Lips قادر است به طور موثر به سلول‌های سرطانی رسیده و دارو را در سیتوپلاسم سلول‌های سرطانی آزاد کند. محققان نتیجه گرفتند که سلول‌های بنیادی مزانشیمی اصلاح شده می‌توانند رشد تومور را در مدل‌­های موش کاملا مهار کنند.