?#رصد_لحظه‌ای?
✅پارکینسون، نوعی بیماری تخریب‌کننده سیستم عصبی است که موجب لرزش اندام‌ها و از دست رفتن مهارت‌های حرکتی می‌شود. دانشمندان ژاپنی نوید یافتن روش جدیدی برای درمان این بیماری را توسط سلول‌های بنیادی داده‌اند.
?محققان ژاپنی موفق شده‌اند با استفاده از سلول‌های بنیادی، عملکرد سلول‌های عصبی را بهبود بخشیده و از این طریق، روش درمانی جدیدی را برای بیماران مبتلا به پارکینسون کشف کنند. محققان این پژوهش توانسته‌اند انواع خاصی از سلول‌های بنیادی را به درون سلول‌های مغز میمون‌هایی که به عنوان مدل بیماری پارکینسون انتخاب شده بودند وارد نمایند. نتیجه این عمل، بهبود حرکت در میمون‌های فوق شد و به علاوه بعد از پیوند، هیچ‌گونه توموری حداقل تا دو سال دیده نشد.
?بیماری پارکینسون، نورون‌هایی را که تولید ناقل دوپامین می‌کنند، از بین می‌برد که این امر موجب اختلالات حرکتی در افراد می‌شود. مطالعات اولیه نشان می‌دهند که پیوند نورون‌های دوپامینرژیک که از سلول‌های بنیادی خاص موسوم به iPSC به دست می‌آیند، می‌تواند منجر به بهبود حرکت در میمون‌ها شود. نتایج مطالعات حاکی از آن است که این روش می‌تواند به طور بالقوه برای درمان بالینی انسان‌های مبتلا به بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار گیرد.
?سلول‌هاiPSC ، سلول‌های بالغی هستند که توانایی تمایز و تبدیل به سلول‌های مختلف را دارا می‌باشند. iPSC های انسانی، یک منبع امیدبخش برای درمان‌های مبتنی بر سلول و جایگزینی سلول‌های عصبی آسیب‌دیده در مغز بیماران هستند.
?جون تاکاهاشی و همکارانش که تحقیق فوق را انجام داده‌اند، ایمنی و عملکرد این نورون‌ها را با وارد کردنشان به مغز میمون‌هایی که نوعی از بیماری پارکینسون را نشان می‌دادند، ارزیابی نمودند. آن‌ها نشان دادند که این سلول‌های مشتق شده از انسان، بقای طولانی مدتی را نشان می‌دهند. در عین حال به عنوان نورون‌های دوپامینرژیک میانه‌ای عمل نموده و تعدادی از حرکات میمون‌ها را بازمی‌گردانند.
?در خصوص موارد مرتبط با ایمنی، سلول‌ها در طی حداقل دو سال، هیچ توموری را در مغز ایجاد نکرده و یا این که صرفا یک پاسخ ایمنی ملایم نشان دادند.
?نورون‌های دوپامینرژیک قابلیت زنده‌مانی متفاوتی در حیوانات دارند. محققان توانسته‌اند نشانه‌های ژنتیکی که ممکن است بر بقای این سلول‌ها تأثیر بگذارند را شناسایی کنند که این موضوع می‌تواند برای انتخاب بهترین خطوط سلولی در محیط بالینی استفاده گردد. با این حال تحقیقات بیشتری برای روشن شدن بهترین نشانگرهای سلولی برای یافتن سلول‌های اهداکننده خوب لازم است.
?نتایج این پژوهش جالب‌توجه که در نشریه معتبر و بین‌المللی Nature منتشر گردیده، می‌تواند به توسعه درمان‌های مبتنی بر سلول برای بیماری‌های عصبی منجر شود.
?ترجمه و بازنویسی: محمدرضا دلفیه
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله‌ی اول
☑️ لینک مقاله‌ی دوم
☑️ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑️عضویت در کانال زیست فن
