محققین دانشگاه مشیگان به موفقیت هایی در استفاده از نانودیسک ها برای رساندن واکسن‌های درمانی خاص برای درمان تومورهای سرطان روده ی بزرگ و ملانوما در موش دست یافته اند.
ایمنی درمانی شخصی، در بخش تحقیقات مبارزه با سرطان، موضوعی است که امروزه بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
واکسن درمانی سرطان، از نانودیسک هایی که حامل آنتی ژن های جدید تومور است تشکیل شده است. این آنتی ژنها، جهش های منحصر به فردی اند که در سلول های سرطانی دیده میشوند. با ایجاد سلول های T که این آنتی ژن های جدید خاص را شناسایی می‌کنند، این تکنولوژی جهش‌های سرطان را مورد هدف قرار داده، سلول های سرطانی را حذف کرده و از رشد تومور جلوگیری می‌کند.
برخلاف واکسیناسیون پیشگیرانه، واکسن‌های سرطان، سلولهای سرطانی موجود را از بین می برند.
ایده اصلی این واکسن ها بر این مبنا است که این نانودیسک‌ها، سیستم ایمنی را در جهت مبارزه با سلولهای سرطانی موجود به شیوه‌ای شخصی تحریک می‌کنند.
تکنولوژی نانودیسک در موش‌های مبتلا به تومورهای سرطانی روده ی بزرگ و ملانوما تست شد. بعد از واکسیناسیون، ۲۷ درصد سلولهای T موجود در خون، تومور را مورد هدف قرار داده‌اند.
وقتی که این تکنولوژی همزمان با تکنولوژی مهار کننده های نقاط وارسی ایمنی (این تکنولوژی پاسخ سلولهای T را افزایش می دهد) استفاده شود،میزان کارایی آن بسیار افزایش یافته و تقریبا در ۱۰ روز همه موش‌های بیمار درمان شدند.
این دیسک‌ها از لیپوپروتئین‌های سنتزی با تراکم بالا و بسیار کوچک (حدود ۱۰ نانومتر) ساخته می شوند.
این تکنولوژی باعث انتقال دقیق ترکیبات واکسن به سلول های هدف در بافت هدف می شوند. هر چه این انتقال بهتر انجام شود پاسخ سلولهای T بهتر خواهد بود.
شرکت EVOQ Therapeutics برای تجاری سازی این تکنولوژی تاسیس شده و در حال فعالیت است.
ترجمه: مصطفی حسینی
