درمان سرطان پانکراس به کمک نانوذرات حامل siRNA

بیشتر بیماران مبتلا به سرطان پانکراس دارای جهش در ژن KRAS هستند، ژنی که رشد و مرگ سلول را کنترل می‌کند. بنابراین دانشمندان، nanoplatform حامل siRNA را طراحی کردند که با رسیدن به تومور سرطانی با مکانیسم خود، باعث سرکوب ایجاد پروتئین‌های جهش یافته KRAS می‌شود و درنتیجه منجر به افزایش مرگ سلول‌های توموری پانکراس می‌شود.

سرطان لوزالمعده یا سرطان پانکراس که به عنوان هفتمین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان شناخته شده است، زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های درون لوزالمعده، به صورت خارج از کنترل شروع به تکثیر می‌کنند و توده تشکیل می‌دهند. این سلول‌های سرطانی توانایی حمله به دیگر بخش‌های بدن را نیز دارند. چند نوع سرطان پانکراس وجود دارد که رایج‌ترین نوع آن آدنوکارسینوم پانکراس نام دارد که %۸۵ موارد را نیز شامل می‌شود.

مولکول siRNA یا small interfering RNA، ریبونوکلئیک اسیدهای دورشته‌ای به طول 23 جفت بازی به نام RNA مهاری کوچک هستند که با قرار گرفتن در داخل کمپلکس پروتئینی RISC موجب تجزیه mRNA مکمل خود و در نتیجه سبب خاموشی ژن مربوطه می‌شوند؛ چرا که برای درمان برخی از بیماری‌ها نیازمند مهار کارکرد ژن‌های خاصی درسلول‌های هدف هستیم و زمانی که مولکول (siRNA) وارد سلول هدف می‌شود، می تواند بیان ژن خاصی را مهار کند و اثر درمانی دلخواه ما را ایجاد کند.

دکتر ویکلین و همکاران خود در دانشگاه واشنگتن باتوجه به این پتانسیل درمانی (siRNA)، به تازگی نانوذرات p5RHH مبتنی بر پپتید را طراحی کردند که به اندازه کافی siRNA را بدون اینکه متابولیزه یا دفع شود، می‌گیرند و به سمت سلول تومور می‌برند.(مولکول درمانی) این نانوذرات به طور فعال توسط سلول‌های تومور گرفته می‌شوند و سپس مولکولِ درمانی رها می‌شود و باعث می‌شود تا سیگنال شیمیایی ایجاد کننده پروتئین‌های جهش یافته KRAS را خاموش کنند.

در مقایسه با سلول‌های کنترل، درمان با نانوذرات نشان داده‌است که رساندن siRNA به KRAS باعث کاهش بیان KRAS RNA می‌شود و منجر به افزایش مرگ سلول‌های توموری می‌شود.

دکتر ویکلین همچنین توضیح داد که درمان سرطان پانکراس به طور جزئی بسیار دشوارتر است زیرا بافت فیبروز یا استروما که تومور جامد را احاطه کرده است بسیار متراکم تر از استروما در اطراف تومورهای دیگر است و برتری این nanoplatform در آسانی تغییرهدف موردنظر برای خاموش کردن است و همچنین می توان اهداف درمانی دیگری را همزمان در همان سلول تومور اضافه کرد. دانشمندان در پی درمان مدل‌های موش مبتلا به آترواسکلروز و آرتروز با استفاده از این نانوذرات حامل siRNA در آینده هستند.