طبق گزارش مؤسسه تحقیقات پزشکی Feinstein، رویکرد پزشکی بیوالکترونیک در کاهش درد و خستگی در بیماران مبتلا به لوپوس مؤثر بوده است. نتایج اولیه برای ۵ میلیون نفری که در سراسر جهان در حال مبارزه با بیماری‌های خودایمنی مزمن و کشنده هستند، نویدبخش بوده است. لوپوس باعث می‌شود، سیستم ایمنی بدن بیش از حد فعال شود و با حمله به بافت‌های سالم، باعث ایجاد التهاب، آسیب به مفاصل، پوست و اندام‌های داخلی شود و همچنین توانایی تشخیص بین عوامل خارجی و بافت سالم را از دست بدهد.
درد اسکلتی_عضلانی یکی از شایع‌ترین علائم لوپوس است که تا ۹۵درصد از بیماران را تحت تأثیر قرار می‌دهد و کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد. با وجود داروهای سرکوب‌کننده ایمنی که باعث کاهش التهاب و بدخیمی بیماری می‌شوند، این داروها برای همه بیماران مؤثر نبوده و عوارض جانبی به همراه دارند.
محققان این مؤسسه، ایمنی و کارآیی تحریک عصب واگ(طولانی‌ترین عصب مغزی) را با استفاده از یک وسیله نوآورانه و اختصاصی برای کاهش درد و التهاب لوپوس مورد بررسی قرار دادند. این عصب قلب، ریه‌ها و دستگاه گوارش را کنترل می‌کند و در مطالعات قبلی مشخص شده‌است که در کاهش التهاب دخالت دارد. این مطالعه نشان داد که تحریک عصب واگ به‌طور قابل توجهی درد و خستگی مرتبط با لوپوس را کاهش می‌دهد.
این پژوهش در زمینه تعدیل مسیرهای عصبی با درمان‌های پزشکی بیوالکترونیک انجام شده است که در درمان آرتریت‌روماتوئید موفقیت‌آمیز بوده و امید است که در سایر بیماری‌ها از جمله فلج، بیماری کرون و دیابت نیز مؤثر واقع شود.
محققان پارامترهای تحریک‌کننده مانند فرکانس، مدت زمان و شدت پالس‌های الکتریکی روی عصب واگ و سیستم ایمنی را شناسایی کرده و یک وسیله تحریک خارجی ایجاد کردند که از طریق گوش، پالس تولید می‌کند. بسیاری از ابزارهای پزشکی بیوالکترونیک به طریق جراحی کاشته می‌شوند. هدف محققان دست‌یابی به یک دستگاه خارجی است که برای بیماران مؤثر بوده و بتواند جایگزین جراحی شود. نتایج اولیه نشان می‌دهد که این دستگاه توانایی کمک به بیماران را دارد.
در این مطالعه، ۱۲ نفر از شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی تحریک خارجی عصب واگ را از طریق گوش به مدت پنج دقیقه در روز و به مدت چهار روز و شش نفر هم تحریک مصنوعی گوش (آن‌ها به دستگاه مجهز بودند اما دستگاه هیچ پالسی صادر نمی‌کرد) را دریافت کردند. درجات درد، فعالیت بیماری و سطوح خستگی قبل از تحریک و در پنج و ۱۲ روز بعد اندازه‌گیری شد. در روز پنجم و دوازدهم، شرکت‌کنندگانی که تحریک دریافت کرده بودند، نسبت به کسانی که تحریک مصنوعی گرفتند، کاهش چشم‌گیری در درد و خستگی داشتند.
این مطالعه بر اهمیت و موفقیت همکاری پزشکی-مهندسی برای از بین بردن شکاف بین تکنولوژی و درمان تأکید می‌کند. پیشرفت در مکانیسم‌های مولکولی مورد هدف تکنولوژی بیوالکترونیک، بهبوددهنده زندگی بیماران خواهد بود.
☑ لینک خبر
