درمان پارکینسون با سلول های بنیادی

مغز بالغ به دنبال آسیب هایی مانند ضربه یا سکته مغزی یا بیماری های تحلیل برنده مانند پارکینسون، در ترمیم خود به خوبی عمل نمی‌کند. روش های درمانی مختلفی مانند درمان با باکتری های روده و درمان سلول محور وجود دارد اما سلول های بنیادی بسیار سازگار هستند و نویدبخش ترمیم عصبی بهتر هستند. اما پیچیدگی مغز باعث تزلزل در روند درمان های بالینی شده است.

در مطالعه جدیدی که به این موانع پرداخته است، محققان با کمک سلول‌های بنیادی به درمان بیماری پارکینسون یک مدل موش پرداختند.

آنها دریافتند که نورون‌های مشتق شده از سلول‌های بنیادی می‌توانند به خوبی در مناطق صحیح مغز ادغام شوند، با سلول‌های عصبی موجود ارتباط برقرار کرده و عملکردهای حرکتی را بازیابی کنند.

در بیماری پارکینسون سلول های عصبی تولید کننده دوپامین از بین می‌روند. محققان برای ترمیم این سلول ها در موش دارای بیماری پارکینسون، سلول‌های بنیادی جنینی را به همان سلول‌های عصبی ازبین رفته متمایز می‌کنند. آنها این سلول‌های عصبی جدید را به مغز میانی موش پیوند دادند، درست در منطقه ای از مغز که بیشتر تحت تأثیر تخریب پارکینسون قرار دارد.

نتایج نشان داد که چندین ماه بعد، پس از اینکه سلول‌های عصبی جدید فرصت ادغام در مغز را پیدا کردند، موش‌ها مهارت‌های حرکتی را بهبود بخشیدند.