استفاده از ضایعات چوب برای تولید سوخت زیستی ( به ویژه اتانول) به دلیل حضور لیگنین در ساختار لیگنوسلولوزی و ممانعتی که نسبت به عمل آنزیم های تخمیرکننده ایجاد می کند محدودیت دارد.
لیگنین از زیرواحدهایp-hydroxyphenyl-H ، guaiacyl-G و syringyl-S تشکیل شده است. فشردگی لیگنین بیشتر وابسته به نسبت S/G است. این نسبت در گیاهان مختلف و لایه های مختلف دیواره سلولی یک گیاه متغیر است.
تلاش ها برای ایجاد تغییر در بیوسنتز لیگنین به جهت تولید لیگنین با فشردگی کمتر نزدیک به یک دهه سابقه دارد.
در این مطالعات این نکته حائز اهمیت است که کم شدن میزان لیگنین نیز از آن طرف بر رشد گیاه تأثیر منفی می گذارد و به نوبه خود حجم زیست توده ایجاد شده را کاهش می دهد. پس کاهش بیان ژن های دخیل در بیوسنتز لیگنین همیشه نمی تواند راه حل موثری باشد.
در مطالعه اخیر یک سری از آنزیم های monolignol 4-O-methyltransferase – MOMTs – که برای متیله کردن sinapyl alcohol و تبدیل آن به زیر واحد S لازم هستند، جهش یافته اند.
جهش در آنزیم (MOMT4) سبب افزایش تولید زیست توده تا ۶۰% و افزایش تولید بیواتانول با روش های تخمیری تا ۴۹% گردیده است.
همچنین این مطالعه از آن جا اهمیت دارد که اثبات کرده است، بر خلاف آن چه تاکنون پنداشته می شد، فشردگی لیگنین با میزان اتانولی که در فرایندهای تخمیری به دست می آید رابطه مستقیم ندارد.
☑️لینک مقاله: yon.ir/NrzJ
☑️لینک خبر: yon.ir/V0hE
نویسنده: محسن رحیمی نژاد
