✅در پژوهش جدیدی که در Cell Chemical Biology منتشر شده، پژوهشگران از روش جدیدی استفاده کرده‌اند تا دریابند داروهای ضدسرطان چگونه به پروتئین‌های غشا، دهیدروروتات دی‌هیدروژناز (DHODH)، می‌پیوندند که یک هدف جدید برای سرطان است.
?پژوهشگران دانشگاه اوپسالا، موسسه‌ی کارولینسکا و دانشگاه آکسفورد از روش جدیدی برای از کار انداختن تنها یک نوع خاص از آنزیم از بین هزاران نوع آنزیمی که در بدن وجود دارد، استفاده کردند و داروهایی برای این مقصود خاص طراحی شدند.
گروه پژوهشی اریک مارکلوند در دپارتمان شیمی دانشگاه اوپسالا، به همراه گروه سر دیوید لین و سونیا لین در موسسه کارولینسکا از شبیه‌سازی کامپیوتری به همراه طیف‌سنجی جرمی محلی، تکنیکی که در آن پروتئین به‌آرامی از محیط طبیعی‌اش خارج شده و به یک محفظه خلأ وارد می‌شود، استفاده کردند.
?در این روش، با اندازه‌گیری مدت‌زمانی که طول می‌کشد تا پروتئین وارد محفظه شود، می‌توان وزن دقیق پروتئین را محاسبه کرد. پژوهشگران از این «مقیاس مولکولی» استفاده کردند تا ببینند چطور لیپیدها که واحدهای ساختمانی غشا سلولی هستند و همچنین داروها به DHODH متصل می‌شوند.
استادیار میشل لندره از موسسه کارولینسکا می‌گوید: «به‌طور غافلگیرکننده‌ای مشاهده کردیم که یکی از داروها ظاهرا زمانی که مولکول‌های لیپیدمانند حضور داشتند، بهتر به آنزیم متصل می‌شد.»
?تیم فوق همچنین دریافت که DHODH به نوع خاصی از لیپید موجود در میتوکندری سلول نیز متصل می‌شود.
میشل لاندره می‌افزاید: «این یعنی آنزیم می‌تواند از چربی‌های خاصی برای یافتن جایگاه مناسب خود روی غشا استفاده کند.»
برای فهمیدن آن‌که چرا لیپیدها به دارو کمک می‌کنند تا جایگاه مناسبش را پیدا کند، اریک مارکلوند و جوانا کوستریا – پائولو از یک شبیه‌سازی کامپیوتری استفاده کردند تا ساختار و پویایی DHODHهای آزاد و نیز DHODHهای متصل به غشا را بررسی کنند.
?اریک مارکلوند از دانشگاه اوپسالا می‌گوید: «شبیه‌سازی‌های ما نشان می‌دهد که آنزیم از تعداد اندکی لیپید به‌عنوان لنگرگاه در غشا استفاده می‌کند. زمانی که به این لیپیدها متصل می‌شود، بخش کوچکی از آنزیم به سمت یک رابط خم شده و به آنزیم اجازه می‌دهد که لایه زیرینش را از روی غشا بلند کند. به نظر می‌رسد که دارو، ازآنجاکه به همان محل متصل می‌شود، از همین مکانیزم استفاده می‌کند.»
به گفته این محققین، این مطالعه به ما کمک می‌کند تا علت این را که برخی داروها به شکل متفاوتی به پروتئین‌های تکی و پروتئین‌های داخل سلول متصل می‌شوند، توضیح دهیم.
گفتنی است با مطالعه بر روی ساختارهای محلی و مکانیزم‌های هدف قرار دادن سرطان، شاید امکان استفاده از ویژگی‌های خاص این ساختارها برای طراحی درمان‌های جدید و انتخابی‌تر به وجود آید.
?ترجمه: محمد شجاعیه
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
☑ عضویت در زیست فن پزشکی مولکولی
☑عضویت در کانال زیست فن
