✅ بنابر پژوهشی جدید که در قالب پروژه‌ای علمی توسط ستسوگو کنجی دانشیار دانشکده عالی علوم در دانشگاه کوبه ژاپن به‌عمل آمده، سه گونه از گیاهان غیرفتوسنتزکننده برای پراکندن بذرهای خود، عمدتاً به حشراتی موسوم به «جیرجیرک‌های شتری» متکی هستند.
?بیشتر گیاهان غیرفتوسنتزکننده، بذرهای بسیار ریزی دارند که می‌توانند همانند ذرات غبار توسط باد پراکنده شوند. با این حال برخی گیاهان بدون کلروفیل در سطوح تاریک زیر کانوپی جنگل‌ها می‌رویند و برای پراکندن بذر به باد وابسته نیستند.
?پروفسور ستسوگو در این مطالعه، روش پراکندن بذر در سه گونه از این گیاهان شامل: Yoania amagiensis ، Monotropastrum humile و Phacellanthus tubiflorus را مورد بررسی قرار داده است. وی موفق به شناسایی جیرجیرک شتری به عنوان عامل اصلی پراکندگی بذر در این گیاهان شده که نخستین مورد ثبت‌شده از نقش این جیرجیرک‌ها در پراکندن بذر گیاهان گل‌دار است.
?مورچه‌ها مشهورترین نمونه از حشرات دخیل در پراکندگی بذر هستند، اما آن‌ها بذرها را نمی‌خورند، بلکه با استفاده از آرواره‌های خود بذور را به آشیانه‌هایشان حمل می‌کنند. حشراتی که بذور را با خوردن آن‌ها حمل می‌کنند بسیار کمیاب‌اند. یک نمونه از این حشرات وتای نیوزلندی است که موردی ویژه محسوب می‌شود. معمولا پستانداران چنین نقشی را ایفا می‌کنند اما تنها پستانداران بومی نیوزلند، خفاش‌ها هستند.
?مطالعه پروفسور ستسوگو در شهر فوجی واقع در شیزو اوکای ژاپن انجام شده که طی آن تیم تحقیقاتی به بررسی روش‌های پراکندن بذر در سه گونه گیاه غیرفتوسنتزکننده پرداخته است. آن‌ها دریافتند که پرندگان و پستاندارانی که معمولا مسئول حمل این بذور هستند، علاقه‌ای به میوه‌های این گیاهان نشان نمی‌دهند.
?از طرفی بی‌مهرگان به‌ویژه جیرجیرک‌های شتری، معمولا از این میوه‌ها تغذیه می‌کنند. با این حال خوردن میوه‌ها با حامل بذر بودن یکی نیست، زیرا بذور می‌بایست سالم و دست‌نخورده در مدفوع باقی بمانند.
?تیم پژوهش، جیرجیرک‌های شتری را به دام انداخته و با بررسی این که آیا آن‌ها بذر را به‌صورت کامل از طریق مدفوع دفع می‌کنند یا خیر، به بذور دست‌نخورده زیادی دست پیدا کردند. سه گونه گیاهی مورد بررسی در این پژوهش، همگی از گونه‌های غیرفتوسنتزکننده محسوب می‌شوند. آن‌ها قادر به بقا در زیستگاه‌های کاملاً تاریک هستند و عمدتا در کف جنگل و خارج از نفوذ تابش خورشید یافت می‌شوند.
?این یافته‌ها که اخیرا در نشریه نیوفیتولوژیست منتشر شده‌اند، نشان می‌دهند که از دست دادن فتوسنتز به‌عنوان یک مرحله تکاملی، صرفاً به معنای از دست دادن برخی کارکردها درنتیجه از دست دادن کلروپلاست نیست بلکه ارتباط گیاه با دیگر موجودات زنده را نیز به شیوه‌ای اساسی دگرگون می‌سازد.
#اکولوژی
?ترجمه: سید محمد پیشدار
☑️ لینک خبر
☑️ لینک مقاله
☑️ عضویت در زیست فن کشاورزی
☑️عضویت در کانال زیست فن
